
ಅವರು ಗಲಾಟೆ ಮಾಡುತ್ತ ಸರಿದು ಹೋದರು ಓಣಿತುಂಬ ತೊಟ್ಟಿಲಲಿ ಮಲಗಿದ ಕಂದ ಚಟ್ಟನೇ ಚೀರಿತು, ಅಂಗಳದ ತುಂಬ ಗಿಡಗಳು ಕಾಣದಂತೆ ಧೂಳು, ತಲ್ಲಣ ಆವರಿಸಿದ ಮುಂಜಾವು. ಅವರು ಬಾಯಿ ಮಾಡುತ್ತ ಬಂದರು, ಜೊತೆಯಲಿ ತುಂಬ ಜನರ ತಂದರು, ಎಲ್ಲಾ ಹೂಗಳು ಬಳ ಬಳ ಬಿಚ್...
ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ತೇಲಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ಹರಿದು ಬಂದ ರಾಗ, ಹೂವಿನ ಗಿಡಗಳ ಮೇಲೆ ಹಾರುವ ಚಿಟ್ಟೆ! ಎದೆ ತುಂಬ ಪರಿವೆ ಇಲ್ಲದ ನೆನಪು, ಅಂಗಳದಲಿ ಕುಪ್ಪಳಿಸುವ ನೀಲಿಹಕ್ಕಿ, ಸಾವರ ಸಂತಸದ ಮೋಡಗಳ ಸಂಚಲನ ಭಾನು! ಒಮ್ಮೆ ಹೀಗೆ ಸಂತೃಪ್ತದಲಿ ಹೊಳೆವ ಮನದ ಮಿಂಚು ಮಾಯವಾಗ...
ನೀನು ಬರಿ ನೋವ ಕೊಟ್ಟೆ, ಚಿಂತಿಸುವ ಭಾರ ಎನ್ನದೆ. ಈಗ ನಂಬಿಕೂಡುವ ಕಾಲ ಇಲ್ಲ, ಯಾಕೆಂದರೆ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ನಡೆಯೋಲ್ಲ. ಗೊತ್ತು ನನ್ನ ಹಾಗೆ ವಿಚಾರಿಸುವರು ಬಹಳ ಮಂದಿ ಇದ್ದಾರೆ ಯಾರ ಹಂಗೂ ಇಲ್ಲದೇ. ನೀನು ಬರೀ ನೆನಪು ಬಟ್ಟೆ ಅದರಪಟ್ಟಿಗೆ ಗುದ್ದಾಡುತ್ತ...














