ತನುವೆಂಬ ಗುಡಿಯ ಕಟ್ಟಿ ಒಡಲೆಂಬ ಗರ್ಭಗುಡಿ ಒಳಗೆ ಜಠರ ಎಂಬ ಪ್ರಣತಿಯ ಇತ್ತು ಹಸಿವು ಎನ್ನುವ ತೈಲವನೆರೆದು ನಂದಾ ದೀಪ ಬೆಳಗಿಸಿರಲು ಆತ್ಮ ಎನ್ನುವ ಜ್ಯೋತಿ ಚೇತನವು ಸದಾ ಹಸನ್ಮುಖಿಯಾಗಿ ನಲಿದಾಡುತಿಹುದು ತೈಲ ಮುಗಿದು...
ಎತ್ತೆತ್ತ ಹರಿಯುತಿದೆ ಸೆಲೆಯು ಬದುಕು ಬರಿದಾದ ಯಾನ || ಚಿತ್ತ ಕಳೆದು ಭಾಗಿಸಿತು ಕಡಲ ಕಲರವ ಮೌನ || ಬಣ್ಣ ಚಿತ್ತಾರ ವಿಲ್ಲದ ಬಾಳಿನಗಲ ಬವಣೆ ಪಯಣದಲಿ || ಬಡವನಂಗಳದಲಿ ಸಿರಿತನದ ಬೆಳಕು ಬೆಸೆದ...
ಜೀವವಿದ್ದರೂ ನೆನಪಿಗೆ ಬಾರದು ಸವಿ ಸಂಭ್ರಮದಾ ಕ್ಷಣ ನಾವು ಹುಟ್ಟಿದಾಗ. ಜೀವವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ನೆನಪಿಗೆ ಬಾರದು ಶೋಕ ಸಂಭ್ರಮದಾ ಕ್ಷಣ ನಾವು ಸತ್ತಾಗ. ನೆನಪಿರದ ಆ ಕ್ಷಣ ನೆನಪಿರದ ಈ ಕ್ಷಣ ಮರುಕಳಿಸಲಾರವು ಇನ್ನೊಂದು ದಿನ....