ದೇವಾ ನಿನ್ನ ನಾಮಾಮೃತವ
ಸದಾ ಸವಿಯುತಲಿದ್ದರೆ
ಹಸಿವು ಎನಿಸುವುದಿಲ್ಲಾ |
ಸಮಯ ಸವೆಯುವುದೇ
ತಿಳಿಯುವುದಿಲ್ಲಾ||
ಚಿತ್ತದೊಳು ನಿನ್ನನ್ನಿರಿಸಿ
ಮನದಿ ನಿನ್ನ ಸ್ಮರಿಸಿ ನಿತ್ಯ
ಕೆಲಸ ಪ್ರಾರಂಭಿಸೆ
ಯಾವ ವಿಘ್ನಗಳಿಲ್ಲ|
ತಿನ್ನುವ ಅನ್ನವನು
ನೀನಿತ್ತ ಪ್ರಸಾದವೆಂದು
ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ಸೇವಿಸಿದರೆ
ಯಾವ ರೋಗರುಜನಗಳಿಲ್ಲ||
ಬಂದದ್ದನ್ನೆಲ್ಲವ
ನೀನಿತ್ತ ಕರುಣೆ ಎಂದರೆ
ಯಾವ ನೋವಿರುವುದಿಲ್ಲ|
ಇರದ ಭಾಗ್ಯವ
ಬಯಸಿ ಬೇಡುತ ನಿನ್ನನು
ಸ್ವಾರ್ಥಸಾಧನೆಗೆ ಪೂಜಿಸೆ ತರವಲ್ಲ|
ನೀ ಇತ್ತುದನೇ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಅನುಭವಿಸೆ
ಆ ಬದುಕು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅರ್ಥಮಯ
ಇಲ್ಲದಿರೆ ಬರೀ ವ್ಯರ್ತವೀಜೀವನ ಸಮಯ||
*****
ಮೇಲೆ ವಿಶಾಲವಾದ ನೀಲಮಯ ನಭೋಮಂಡಲ. ಲೋಕವನ್ನೆ ಅವಲೋಕಿಸ ಹೊರಟವನಂತೆ ದಿನಮಣಿಯು ದೀಪ್ತಿಯುಳ್ಳವನಾಗಿ ಮೂಡಣದಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದಾನೆ. ಅವನ ಪ್ರಖರ ಕಿರಣಗಳು ನೀರಿನೆಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕೆಳಗು ಮೇಲಾಗುತ್ತಿವೆ. ಚಿಕ್ಕವರು ದೊಡ್ಡವರು… Read more…
ಬೊಮ್ಮನಹಳ್ಳಿ ಸಂತೆಯಿಂದ ದಲ್ಲಾಳಿಗೆ ಸಂಚಾಗಾರ ಎಂದು ನೂರು ರೂಪಾಯಿ ಸೇರಿ ಒಂದು ಸಾವಿರದ ಒಂದುನೂರು ಕೊಟ್ಟು ತಂದ ’ಚೆನ್ನಿ’ಕರುಹಾಕಿ ಮೂರು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯೊಳಗೆ ಕಾಲು ಜಾರಿ ಬಿದ್ದದ್ದೆ… Read more…
"ನನಗದು ಬೇಕಿಲ್ಲ. ಬೇಕಿಲ್ಲ! ಸುಮ್ಮನೆ ಯಾಕೆ ಗೋಳು ಹುಯ್ಯುತ್ತೀಯಮ್ಮಾ?" "ಹೀಗೇ ಎಷ್ಟು ದಿನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಕುಳಿತಿರುವೆ, ಮಗು?" "ಇಷ್ಟು ದಿನವಿರಲಿಲ್ಲವೇನಮ್ಮ-ಇನ್ನು ಮೇಲೆಯೂ ಹಾಗೆಯೇ, ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕಿಂತ ನನ್ನ… Read more…
ವೇಣುಗೋಪಾಲನ ಜೀವನ ಬೆಳಗು ರಾತ್ರಿಗಳಂತೆ ಒಂದೇ ಮಾಂತ್ರಿಕತೆಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಏಳುವುದು ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಧಿಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಿ ಕಾಫಿ ಕುಡಿಯುತ್ತಾ ಅಂದಿನ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ಓದುವುದು, ಓದಿದ್ದರ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸುತ್ತಾ… Read more…
ಸದಾಶಿವನಿಗೆ ಹೀಗೆ ಹುಚ್ಚನಾಗಿ ಅಲೆಯುವ ಅಗತ್ಯ ಖಂಡಿತಕ್ಕೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವನಿಗೊಂದು ಹಿತ್ತಿಲು ಮನೆಯೂ, ಹಿತ್ತಿಲಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಫಲ ಕೊಡುವ ಗೇರು ಮರಗಳೂ ಇದ್ದವು. ದಿನಕ್ಕೆ ಸಾವಿರ ಬೀಡಿ… Read more…
