ಭಾವವೆಂಬ
ಗಿಡಬಳ್ಳಿಯಲಿ
ನಗುವ ಹೂವುಗಳೆ ||
ಮನವೆಂಬ
ರಸಪಾನದಲಿ
ಬದುಕ ಬಯಸುವ
ಚೆಲುವ ಕಂಗಳೆ ||
ಯಾರಗೊಡವೆ
ಇಲ್ಲದೆ ಯಾವ
ಸ್ವಾರ್ಥ ಬಯಸದೆ
ಅರಳಿದ ಹೂಗಳೇಽಽಽ ||
ಎಲ್ಲಿ ತೂರಿದವೂ
ನಿಮ್ಮ ಬಯಕೆಗಳು
ಎಲ್ಲಿ ಹೊಯ್ದವೂ
ನಿಮ್ಮ ನೆರಳು ||
ಬಾಳ ಬೆತ್ತಲೆ
ಕನಸುಣಿವ ದಳದಲಿ
ನುಸುಳದಿರಿ ರಜನಿಗಳೆ
ಬಾಡಿ ನಲುಗದಿರೀಽಽಽ ||
ಜೋಪಾನ ತೂಗಿರಿ
ಮೃಣಾಳ ನಾಳಕೆ
ನಿಂತು ಬೇರು ಆಗಸದತ್ತ
ನೋಡುವ ನಿಮ್ಮ ಬದುಕು ||
ಬಲ್ಲಿರಿ ನನ್ನ
ಮನದ ಒಡನಾಟವ
ಮಧುಮಗಳು ನಾನು
ಸಿಂಗರಿಸೆ ಬನ್ನಿರಿ
ಚೆಲುವ ಕೆಳೆಗಳೆ ||
ಸಾವು ನೋವು
ನಲಿವು ಒಲವಲ್ಲಿ
ಗೆಲುವು ಕಾಣುವ
ಪರಾಗ ಪುಷ್ಪಗಳೇ ||
*****
ಒಮ್ಮೆಲೇ ಅವನಿಗೆ ಮದುವೆಯಾಗಿಬಿಡಬೇಕೆಂಬ ವಿಚಾರ ಬಂತು. ಮದುವೆಯಾಗುವದೆಂದರೆ ಒಂದು ಸಹಜವಾದ ವಿಚಾರವೆಂದು ಕೆಲವರಿಗೆ ಅನಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಅವನದು ಮಾತ್ರ ಹಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರೂ ಅವನಿಗೆ ‘ಆಜನ್ಮ ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿ’ ಎಂಬ… Read more…
ಬೇಸಿಗೆಯ ರಜೆ ಬಂತೆಂದರೆ ಅಮ್ಮಂದಿರ ಗೋಳು ಬೇಡ; ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲಾ ಮನೆಯಲ್ಲೇ... ಟೀವಿಯ ಎದುರಿಗೆ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಅಂಗಳದ ಸೀಬೆಮರ ಮತ್ತು ಎತ್ತರವಾದ ಕಾಂಪೌಂಡಿನ ಗೋಡೆಗಳ ಮೇಲೆ.... ಯಾರಾದರೂ ಬಿದ್ದರೆ,… Read more…
ಮಾತಿನ ತೆರೆ ಒಂದು "ನೋಡಿ, ಜನರು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಾರೆ! ಈ ಬಂಗಾರದ ಕೃಷ್ಣನ ಮೂರ್ತಿ ಇವಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗಲೂ ಏಕೆ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ! ನನ್ನ ಹತ್ತರ… Read more…
ಅದು ಅಪರಾತ್ರಿ ೨ ಘಂಟೆ ಸಮಯ. ಎಲ್ಲರೂ ಗಾಢ ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದರು. ಊರಿನಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರವಾಗಿದ್ದ ಕಲ್ಯಾಣ ನಗರದ ಬಡಾವಣೆ, ಅಷ್ಟಾಗಿ ಹತ್ತಿರ ಹತ್ತಿರವಲ್ಲದ ಮನೆಗಳು, ಒಂದು ವರ್ಷದ… Read more…
ಇಪ್ಪತ್ತೊಂಬತ್ತು ದಾಟಿ ಮೂವತ್ತಕ್ಕೆ ಕಾಲಿರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸುಧೀರ್ ಮದುವೆಯ ಬಗ್ಗೆ ತಾಯಿ ಸೀತಮ್ಮ, ತಂದೆ ರಂಗರಾವ್ ಅವರಿಗೆ ಬಹಳ ಕಾತುರವಿತ್ತು. ಹೆಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಸಂದರ್ಶಿಸಲು ಒಪ್ಪದೇ ಇದ್ದ ಸುಧೀರನ ಮನೋ… Read more…
