ನೂರು ನೋವ
ಅಳಿಸಿ ಹಾಡು
ನಲಿವ ನೀಡಿ
ತಣಿಸಿ ಮನವ
ಹಾಡು ಹಾಡಿದೆ ||
ಪ್ರೀತಿ ಎಂಬ
ಹೂವ ಕಟ್ಟಿ
ಮಾಲೆ ಹಾಕಿ
ಮಣಿಸಿ ಮಾತು
ನಿನ್ನ ಕರೆದಿದೆ ||
ಬಯಕೆ ತಂಪು
ಕಂಪನೊಸೆದು
ಹಸಿರು ಬಾಳ
ಸಸಿಯ ನೆಟ್ಟು
ಚೆಲುವನರಸಿದೆ ||
ಜನುಮ ಜನುಮ
ಬಂಧ ಚೆಂದ
ಅಂದ ಆನಂದ
ತಂದ ಸುಖದೆ
ಚಿಂತೆ ಕಳೆದಿದೆ ||
ಸೆಳೆದ ಮನದ
ಕನಸು ನೂರು
ನೆನಪು ಹಾದಿ
ಕಲ್ಪನೆ ಕಳೆದು
ಆಸೆ ಮೂಡಿದೆ ||
ಹಾಡ ಹಾಡಿ
ಹಗಲು ಇರುಳು
ಪರಿಯ ಹಕ್ಕಿ
ನಾದ ಹೆಕ್ಕಿ
ಮನವ ಕೆಣಕಿದೆ ||
*****
ಸದಾಶಿವನಿಗೆ ಹೀಗೆ ಹುಚ್ಚನಾಗಿ ಅಲೆಯುವ ಅಗತ್ಯ ಖಂಡಿತಕ್ಕೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವನಿಗೊಂದು ಹಿತ್ತಿಲು ಮನೆಯೂ, ಹಿತ್ತಿಲಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಫಲ ಕೊಡುವ ಗೇರು ಮರಗಳೂ ಇದ್ದವು. ದಿನಕ್ಕೆ ಸಾವಿರ ಬೀಡಿ… Read more…
ದೀಪಾವಳಿಯು ಸಮೀಪಿಸಿದ್ದಿತು. ದೀಪಾವಳಿಯನ್ನು ನಾವು ಪಂಚಾಗ ನೋಡದೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಅದು ಹೇಗೆ? ದೀಪಾವಳಿ ಪೂರ್ವರಂಗದ ಸುಳಿವು ನಮಗೇ ಗೊತ್ತೇ ಆಗುವದು. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕರಚೀ ಕಾಯಿ, ಚಿರೋಟಿಗಳನ್ನು ಕರಿಯುವ… Read more…
ಬೆಳಗು ಮುಂಜಾನೆ ಎಂಟು ಗಂಟೆಗೆ ಹೊಗೆಬಂಡಿಯು XX ಸ್ಟೇಶನಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಂತಿತು. ಸಂತ್ರಾಧಾರವಾಗಿ ಮಳೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿರುವದರಿಂದ ಪ್ರಯಾಣಸ್ಥರು ಬೇಸತ್ತು ಗಾಡಿಯಿಂದ ಯಾವಾಗ ಇಳಿಯುವೆವೋ ಎಂದೆನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು. ನಿರ್ಮಲಾಬಾಯಿಯು ಅವಳ… Read more…
ಆ ಹಣ್ಣು ಮುದುಕ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರುತ್ತಾನೆ, ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದು. ಆದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಅವನನ್ನು ಕಲ್ಲು ಬೆಂಚಿನ ಮುದುಕ ಎಂದೇ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರೈಮರಿ ಶಾಲೆಯ… Read more…
ಮೋಹನರಾಯರು ರಗ್ಗಿನ ಮಸಕು ತೆಗೆದು ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಲು ಇನ್ನೂ ಎಲ್ಲವೂ ಶಾಂತವಾಗಿಯೇ ಇದ್ದಿತು. ಬೆಳಗಿನ ಜಾವವು ಜಾರಿ, ಸೂರ್ಯನು ಮೇಲಕ್ಕೇರಿದುದು ಅವರಿಗೆ ಅರಿವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟು ಗಾಢ… Read more…
