ಏನ ಬೇಡಲಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರಾಣದಾತನೆ ತಂದೆ
ಮೂಜಗವನಾಡಿಸುವ ವಿಶ್ವದಾ ತಂದೆ || ಪ ||
ಈ ಜಗದಿ ಜೀವಿಸುವ ಸೌಭಾಗ್ಯ ಮೊದಲಾಗಿ
ಸಾಜದಲಿ ನನಗಿತ್ತೆ ಮನುಜತೆಯ ದೇವಾ
ಉತ್ತುಂಗ ಬೆಟ್ಟ ಇದೆ ನಗುತಿರುವ ಸೃಷ್ಟಿ ಇದೆ
ನರ್ತಿಸುತ ಹರಿಯುತಿದೆ ಆನಂದ ಭಾವ || ೧ ||
ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯ ರೂಪ ತಳೆದಂತೆ ಮಳೆ ಬಹುದು
ಬರಡಾದ ಭೂದೇವಿ ಹಿಗ್ಗುವಳು ನಲಿದು
ಸೂರ್‍ಯ ಚಂದ್ರರ ಬಿಸುಪು ತಂಪುಗಳ ಕಣ್ಣೋಟ
ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಯುತಿರೆ ಬೇಡಲೇನೆಂದು || ೨ ||
ಕಣ್ಣು ಕಾಣಿಸದಂತೆ ಮಾಡುವ ಸಿರಿ ಬೇಡ
ನಿನ್ನ ನೆನೆಯುವ ಭಕುತಿ ಸಿರಿಯೊಂದೆ ಸಾಕು
ಎಂಥ ಕಷ್ಟವೆ ಬರಲಿ ಎಂಥ ಸುಖವೇ ಇರಲಿ
ನನ್ನನ್ನು ಮಗುವಂತೆ ನೀ ಕಾಯುತಿರಲು || ೩ ||
*****
ವೆಂಕಪ್ಪನ ಜೊತೆಗೆ ಒಂದು ಆಕಳು ಇದ್ದೇ ಇದೆ. ಅವನ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಅದು ಜೋಲುಮೋರೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ನಿಂತೇ ನಿಂತಿರುತ್ತದೆ. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದವರನ್ನು ಮಿಕಿ ಮಿಕಿ ಕಣ್ಣು… Read more…
"ನನಗದು ಬೇಕಿಲ್ಲ. ಬೇಕಿಲ್ಲ! ಸುಮ್ಮನೆ ಯಾಕೆ ಗೋಳು ಹುಯ್ಯುತ್ತೀಯಮ್ಮಾ?" "ಹೀಗೇ ಎಷ್ಟು ದಿನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಕುಳಿತಿರುವೆ, ಮಗು?" "ಇಷ್ಟು ದಿನವಿರಲಿಲ್ಲವೇನಮ್ಮ-ಇನ್ನು ಮೇಲೆಯೂ ಹಾಗೆಯೇ, ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕಿಂತ ನನ್ನ… Read more…
ಅದು ಅಪರಾತ್ರಿ ೨ ಘಂಟೆ ಸಮಯ. ಎಲ್ಲರೂ ಗಾಢ ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದರು. ಊರಿನಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರವಾಗಿದ್ದ ಕಲ್ಯಾಣ ನಗರದ ಬಡಾವಣೆ, ಅಷ್ಟಾಗಿ ಹತ್ತಿರ ಹತ್ತಿರವಲ್ಲದ ಮನೆಗಳು, ಒಂದು ವರ್ಷದ… Read more…
ಬಹುಶಃ ಮೊದಲ ಬಾರಿ ನಾನು ಅವನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿರಬೇಕು. ಅವನು ಅಕಸ್ಮತ್ತಾಗಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದನೋ, ಅಲ್ಲಾ ಅವನೇ ನಾನು ಕಾಣುವ ಹಾಗೆ ಎದುರಿಗೆ ಬಂದನೋ ಎಂಬ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ… Read more…
ಕರೀಮನ ಹತ್ತಿರ ಒಂದು ಪಿಟೀಲು ಇದೆ. ಅದನ್ನು ಅವನು ಒಳ್ಳೆ ಮಧುರವಾಗಿ ಬಾರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಬಾರಿಸುತ್ತ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಭಾವಾವೇಶದಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ಕರೀಮನ ಪಿಟೀಲುವಾದವೆಂದರೆ ಊರ ಜನರೆಲ್ಲರೂ… Read more…
