`ಅರಬಿ’ಯದ ಅಭಿಮನ್ಯು
(ವೀರಕಾಶೀಮ) ಭಾವದಲ್ಲಿ:- "ಅಸಮ ಆಶಾಪಾಶ ಹರಿದುಬಿಟ್ಟೆ ವಿಷಮ ವಾಸನೆಗಳನ್ನು ಸುಟ್ಟುಬಿಟ್ಟೆ ಈಶ ಕೋಪದ ಕತೆಯ ಬಲ್ಲೆ ನಾನು ಈಶ ಕರುಣೆಯ ಮಹಿಮೆ ಅರಿತೆ ನಾನು ಜಯಿಸಿ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನು ವಶಕೆ ತಂದೆ ಜಯಶೀಲನಾದೆನು ತಪಸಿನಿಂದೇ ಆರುವಿನಸ್ತ್ರದಲಿ...
ಸಾವು ಹೂವು
ನಾನು ನನ್ನನು ತೊರೆದೆ ಧ್ಯಾನ ಗಾನದಿ ಬೆರೆದೆ ಭಾನವೇರಿತು ಹರಿದು ಸಕಲ ಪರದೆ ಭಾವಭಕ್ತಿಯ ಭರದೆ ಜೀವ ಅರ್‍ಪಿಸಿ ಕರೆದೆ ಸಾವುನೋವಿನ ತಡೆಯನೊಡೆದು ಮೆರೆದೆ ಆತನಾಡುವ ಲೀಲೆ ಭಿತ್ತಿಯಿಲ್ಲದ ಶಾಲೆ ಮಾತು ಮೌನದ ಜ್ವಾಲೆ...
ಅಂತರಾರಾಮ
ಹೃದಯದಾಕಾಶವಿದು ಅದುರಿ ಗಡ ಗದ್ದರಿಸಿ ಪ್ರೇಮವಂಕುರಿಸಿ ಸೌರಭವು ಹಾರಿ ಭೇದಿಸುತ ಸಪ್ತತಲ ಇಂದ್ರಚಂದ್ರರ ಲೋಕ ಪಾರ ಅಪರಂಪಾರ ದೂರ ಸೇರಿ ಆವ ಲೋಕವ ಕಾಣೆ-ದಿವ್ಯಜ್ಯೋತಿಯ ಕಂಡೆ ಕಣ್ಣರಳಿ ಬಂತಾಗ ಭವ್ಯದೃಷ್ಟಿ ಆವ ಆಶೆಯ ಪಾಶವೆಸಗಿಲ್ಲ...
ಕವಿ
ಸೌಂದರ್‍ಯಸರಸಿಯೊಳು ಕವನೀಯ ಸುಕುಮಾರ ಸಿರಿರಾಜಹಂಸವಾಗಿ ಇಂದು ಮೂಜಗ ಮೀರಿ ಅವರ ಗದ್ದುಗೆ ಏರಿ ಆಳ್ವ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಋತುರಾಜ ನವತರುಣ ಮಧುವನದ ಅಭಿರಾಮ ಮೃದು ಮಂದವಾಯುವಾಗಿ ಅತಿರೂಪಲಾವಣ್ಯ ಅರೆದೆರೆದು ಬಿರಿಬಿರಿದ ಅರಳು ಹೂದುಂಬಿಯಾಗಿ ಸುರಗಂಗೆ ತೆರೆಯಾಗಿ...
ಕಂಡೆ
ಬಿರಿಬಿರಿದ ಬಕುಲ ಪರಿಮಳ ಸೂಸಿಚೆಲ್ಲಿ ಹರವಿರುವ ಹಾಲ್ಬೆಳ್ಳಿ ಬೆಳದಿಂಗಳಲ್ಲಿ ತರುಲತೆಯ ಕಿರುಶಬ್ದ ಸುಳಿಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಮರಿಕೋಗಿಲೆಯ ಕೂಗು ಮಧುರಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಝರಿಯೊಂದು ಚಿಮ್ಮುತಿದೆ ಗಿರಿಶಿಖರದಲ್ಲಿ ದರಿಯಲ್ಲಿ ಹರಿಯುತಿದೆ ಬಹುದೂರದಲ್ಲಿ ಹರವಿಕೊಂಡಿದೆ ಹಸರು ಧರುಣಿಯಲ್ಲಿ ಸುರರಿಗೀ ಸುಖವಿಲ್ಲ ಸುರಲೋಕದಲ್ಲಿ...
ಪೂರ್‍ಣತೆ
ನೀಲವರ್‍ಣದ ಮುಗಿಲು ಮೋಡಗಳ ಸುಳಿಯಿಲ್ಲ ತಿಳಿಬೈಲು ಸೊಗಸು ನಾಲ್ದೆಸೆಗೆ ಹಸರು ಕುಸುರಿನ ಧರಣಿ ಕಣ್ತುಂಬ ಕಂಡರಳಿ ಮನಸು ಸ್ವರದೆಗೆದು ಹಾಡಿದೆನು ಸ್ವರವೇರಿ ಸುಳಿಯುತಿದೆ ಗಿರಿಗಗನದಲ್ಲಿ ಗಿರಿಯ ಶಿಖರದ ಮೇಲೆ ನಿಂತಿರುವೆ ಅರಳುತಿವೆ ಮಲ್ಲಿಗೆಯು ಅಲ್ಲಿ...
ಮರವಿನ ಮನವೆ!
ಗುರುದೇವನ ಕೃತಿ ಸೃಷ್ಟಿಯು| ಹಿರಿದಾದುಪಕಾರ ಮನುಜ ಜನ್ಮದ ಮೇಲೆ || ಮರೆವುದು ಥರವಲ್ಲೆಚರ- ವಿರಿಸೆಲೆ ನೆನಪಿಲ್ಲವೇನು ಮರವಿನ ಮನವೇ || ಮಾಡಿದ ಗರ್‍ಭದಿ ಪಾಲನ | ದೂಡಿದ ಕಡುಕಷ್ಟ ದುಃಖ ವೇದನೆಗಳನು || ನೀಡಿದ...
ವಿರಹ
ಕಾಣಬಾರದೇನೊ ಕಣ್ಣಿಗೆ ತಾಣವಾವುದೆನ್ನ ಆಸೆಗೆ. ಕುಕ್ಷಿಗಾಗಿ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡದೆ ರಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಕಯ್ಯ ನೀಡಿದೆ. ಅಂತರಂಗದಮಲ ಬೆಳಕಿಗೆ ಅಂತರಾಳವೆಲ್ಲ ಹಸಿದಿದೆ. ಕಣ್ಣತುಂಬ ಮೋಡ ಮುಸುಕಿದೆ ಕಣ್ಣಗೊಂಬೆ ಕುಗ್ಗಿ ಕುಸಿದಿದೆ. ಪ್ರಳಯದಗ್ನಿ ಒಳಗೆ ಅಡಗಿದೆ ಜ್ವಲನಜ್ವಾಲೆ ಧೂಮವೆದ್ದಿದೆ....
ಬೇರೊಂದು ಬಾಯಾರಿಕೆ
ಬಾವಿಕೆರೆ ಹೊಳೆಹಳ್ಳ ಕುಂಟೆಕಾಲುವೆ ನೀರ ಕುಡಿಕುಡಿದು ಸಾಕುಸಾಕಾಯಿತೆನಗೆ ಯಾವ ಹೊಂಡದೊಳಿಳಿದು ಎಷ್ಟು ಈಂಟಿದರು ಸಹ ತೀರಲಾರದ ತೃಷೆಯು ಒಳಗೆ ಒಳಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಕುಡಿದರೆ ಸಾಕು ತಿರುಗಿ ತೃಷೆ ತಾನೆಂದು ಸುಳಿಯಬಾರದು ಜೀವಶುಕದ ಮುಂದೆ ಒಮ್ಮೆಯಾದರು...
ವಸಂತನ ಮರೆ
ಸಂತಸದ ಸಾಗರದಿ ಶರಶೂರೆ ಸರಸಾಟ ನೆಲಕಿಷ್ಟು ಸಿರಿಯು ವಾಸಂತದಲ್ಲಿ ಅಂತವಿಲ್ಲದ ಇಂಥ ಶುಭದ ಸಂತೆಯು ಕೂಡ ಹರಿಯುವದು ಕೊನೆಗೆ ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ದೊರೆಯ ಭಯ ಅಲ್ಲಿಲ್ಲ ಹಿರಿಯರಂಜಿಕೆಯಿಲ್ಲ ಋತುರಾಜ ವಾಸಂತ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲದ ಸುಖವ ಬಡವಬಲ್ಲಿದರೆಲ್ಲ...