Home / ಕವನ / ಕವಿತೆ / ಹಂಪೆ

ಹಂಪೆ

ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ
ಭರಾಟೆಯಿಂದ ಹೇರು ಪೇರು ಬಂದು ಬಿದ್ದ ಹೊನ್ನು
ಒಡೆದು ವಿಂಗಡಿಸದ ಕಾತರ ಆಸೆ ಉತ್ಸಾಹ
ಮಡುಗಟ್ಟಿ ಆಹಾ!
ಯಾವ ಗಿಲೀಟಿಗೂ ಪಕ್ಕಾಗದೆ ರನ್ನಗದ್ದುಗೆಯ
ಕನಸಿನುಣಿಸು; ಭವ್ಯದೆದೆ-
ಯಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದ ಹಂಪೆ
ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಹೊನ್ನ ಹಂಪೆ.

ದೇವರು ದಿಂಡಿರು ಭಯ ಭಕ್ತಿ ಎಂದು ನೆಲತಟ್ಟು ಸಮಮಾಡಿ
ಆ ಈ ಶಿಲ್ಪಿಗಳು ಕಡೆದ ಮೂರ್ತಿಗಳಿಗೆ ಮನೆಮಾಡಿ
ಮುಗಿಲ ಮೇರು ಮೆರೆಯುತ್ತಿದ್ದುದಕ್ಕೆ
ಕಾದಿತ್ತು ಕೊಡಲಿ ಪೆಟ್ಟು
ಕಳಚಿತ್ತು ಕುಸುರಿ ಕಟ್ಟು
ಜುಟ್ಟು
ಹಿಡಿದು ಅಳ್ಳಾಡಿಸಿತ್ತು ಕಾಲ.

ದುಷ್ಟಶಿಕ್ಷಣ ಶಿಷ್ಟರಕ್ಷಣ ಎಂದು ಮಹಾ ಆದರ್ಶದ ಹೊರೆ
ಹೊತ್ತು ಬರ್ರನೆ ಭೋರ್ಗರೆಯುವ ತೊರೆ-
ಯಾಗಿ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭದ ಗುಟ್ಟೆಲ್ಲ ರಟ್ಟು ಮಾಡಿ
ಆಗ್ರತೆಯ ಪರಾಕು ಗಿಟ್ಟಿಸಿದ ಉಗ್ರನರಸಿಂಹ
ಭಿನ್ನಭಿನ್ನ ; ಕಂಡೆ
ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು-ಬಯಲುಬಂಡೆ.

ಎಲ್ಲ ಲೂಟಿಗೂ ಲೈಸನ್ಸು ಕೊಟ್ಟು ಇನ್ನೂ ಉಳಿದಿತ್ತು
ಅಲ್ಲೊಂದು ಇಲ್ಲೊಂದು ದಿಬ್ಬ ಗೋಪುರ
ಗೆದ್ದಲು ತಿಂದ ಮರ
ಅರೆಬರೆ ಅಂಗಾತ ಅನಾಥಮರ್ತಿ ಜೀವಿ ಕಂದರ
ಕೆದಕಿ ಬೆದಕಿ ಕೂಡಿಸಬೇಕೆಂಬರಿವು ಬಲಿತು
ಒಂದು ಕಡೆ ಕೂಡಿದ್ದಾಗಿದೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಮಲಗಿಸಿ
ರಕ್ಷಿಸಿ ಮರ್‍ಯಾದೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ.
*****

Tagged:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

(ಒಂದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಕತೆ) ಹ್ಹಃ ಹ್ಹಃ ಹ್ಹಃ! ಅಹ್ಹಃ ಅಹ್ಹಃ ಅಹ್ಹಃ!! ಗಝುನಿ ಮಹಮೂದನಿಗೆ ಹಿಡಿಸಲಾರದ ನಗೆ. ನಕ್ಕು ನಕ್ಕು ಅವನ ಹೊಟ್ಟೆ ನೋಯುತ್ತಿದ್ದಿತು. ಆದರೂ ಅವನ ಆ ತಿರಸ್ಕಾರದ ನಗೆ ತಡೆಯಲಾರದಾಯಿತು. ಅದೊಂದು ಸುಪ್ರಸಿದ್ದವಾದ ಸೋಮನಾಥ ದೇವಾಲಯ. ಭಾರತದ ವೈಭವವನ್ನು ವಿಶ್ವಕ್ಕೆ ತೋ...

ಸರಲಾಕ್ಷ ಹುಲಿಮೀಸೆಯು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದಿರಲಾರಂಭಿಸಿದಂದಿನಿಂದ ತಾನು ತೊಂದರೆಗೊಂಡು ಬೇಸತ್ತು ಹೋಗಿರುವೆನೆಂದು ವಸತಿಗೃಹದ ಸ್ವಾಮಿನಿಯಾದ ಲೀಲಾಬಾಯಿಯು ದೂರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು. “ಕೆಟ್ಟ ಮೋರೆಯವರೂ ಅಸಭ್ಯರೂ ಸುಟ್ಟಮನೆಯವರೂ ಸುಡದ ಮನೆಯವರೂ ತೆರವಿಲ್ಲದೆ ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿರುವ...

ಅವಳು ಅಡುಗೆ ಮನೆಯ ಕಪ್ಪಾದ ಡಬ್ಬಿಗಳನ್ನು, ಉಳಿದ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ತೊಳೆಯಲು ಆ ಮಣ್ಣಿನ ಮಾಡು ಹಂಚಿನ ಮನೆಯ ಮುಂದಿನ ತೆಂಗಿನಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ ಅಗಲ ಹಾಸುಗಲ್ಲ ಮೇಲೆ ಕೈಲಿ ಹಿಡಿದಷ್ಟು ತಂದು ತಂದು ಇಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಏಳರ ಬಾಲೆ ಮಗಳು ಕೂಡ ತನ್ನ ಕೈಗೆ ಎತ್ತುವಂತಹ ಡಬ್ಬಿಗಳನ್ನು...

ಆಹಾ! ಏನು ಕಡಲು! ಅ೦ತವಿಲ್ಲದ ಕಡಲು!! ಅಪಾರವಾಗಿಹ ಕಡಲು! ದಿಟ್ಟಿ ತಾಗದ ಕಡಲು!! ಆ ಕಡಲ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಏನು ತೆರೆ! ಏನು ನೊರೆ!! ಏನು ಅಂದ! ಎನಿತು ಚಂದ! ಬಿಚ್ಚಿ ಮುಚ್ಚುವ ಅದರ ನಯವಾದ ತುಟಿಗಳು ಹೊನ್ನರವಿ ಎಸೆದಿರುವ ಚಿನ್ನದಲುಗಳೇಸು! ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣಗಳುಗುವ ಅಚ್ಚು ಪಡಿಯಚ್ಚುಗಳ ಹೊಳಪಿನ ಏನ...

ಸರ್, ಗುಡ್ ಮಾರ್ನಿಂಗ್, ಮೇ ಐ ಕಮೀನ್ ಸರ್ – ನಿತ್ಯ ಆಫೀಸಿನ ಅವಧಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತಲೇ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ರೆಡಿ ಮಾಡಿದ ಹತ್ತಾರು ಕಾಗದ ಪತ್ರಗಳಿಗೆ ಸಹಿ ಪಡೆಯಲು, ಇಲ್ಲವೇ ಹಿಂದಿನ ದಿನದ ಎಲ್ಲ ಫೈಲುಗಳ ಚೆಕ್ ಮಾಡಿಸಲು, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಫೈಲುಗಳ ಕಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಬಾಗಿಲ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ...

ಕೋತಿಯಿಂದ ನಿಮಗಿನ್ನೆಂಥಾ ಭಾಗ್ಯ! ನೀವು ಹೇಳುವ ಮಾತು ಸರಿ! ಬಿಡಿ! ತುಂಗಮ್ಮನವರೆ. ಇದೇನೆಂತ ಹೇಳುವಿರಿ! ಯಾರಾದರೂ ನಂಬುವ ಮಾತೇನರೀ! ಕೊತೀಂತೀರಿ. ಬಹುಲಕ್ಷಣವಾಗಿತ್ತಿರಿ ಎಂತೀರಿ? ಅದು ಹೇಗೋ ಎನೋ, ನಾನಂತೂ ನಂಬಲಾರನರೀ!” “ಹೀಗೆಂತ ನೆರ ಮನೆ ಪುಟ್ಟಮ್ಮನವರು ಹೇಳಿದರು....

ಕೀಲಿಕರಣ: ಕಿಶೋರ್ ಚಂದ್ರ