ಈ ಪಚ್ಚಬಾಳಸಿಪ್ಪೆಯ ಬೆಳಗು,
ಟೊಮ್ಯಾಟೋ ಸೂರ್‍ಯನ ಮುಳುಗು,
ಮೊಳೆಮೆಟ್ಟಿನಿಂದ ತಲೆಮೆಟ್ಟುವ
ರಾಕ್ಷಸ ನಡುಹಗಲು,
ಹಗಲು ಹಿಂಜಿದವನನ್ನ ತುದಿಗೆ ಮಂಜಲ್ಲಿ ಹುಗಿಯುವ
ಡಿಸೆಂಬರಿನ ರೆಫ್ರಿಜಿರೇಟರ್ ರಾತ್ರಿ,
ಯಾರು ದೂರವಾದರೆ ಏನು ನನಗೆ?
ನಿಂತ ನೆಲದ ಈ ಸುಖಸಂಬಂಧ
ಖಾತ್ರಿ ಕಡೆವರೆಗೆ.
ಸದಾ ಕಿವಿವರೆಗೆ ಹಲ್ಲುಕಿರಿವ ಆಕಾಶದ
ನೀಲಿ ಗಿಲೀಟುನಗೆ
ಒರಟುನಿಂತ ಬೆಟ್ಟದ ‘ಏ ಹೋಗೋ ಮಗನೆ’ ಎಂಬ ಬಗೆ
ಖೆಡ್ಡಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದ ಆನೆಯಂತೆ
ಎದ್ದಬ್ಬರಿಸುವ ಕಡಲ ಮೊರೆ
ಬಿಳಿ ಪತ್ತಲವಾಗಿ ತೇಲಿ ಬರುವ ಅದರ ಹಾಲು ನೊರೆ
ರಸ್ತೆಗೆ ಛತ್ರಿಬೆಳೆದ ಸೈಂಧವ ಮರಗಳ ಸೊಟ್ಟ ಹಸಿರು
ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ಡಬ್ಬಿಗೆ ತುರುಕಿ ಮುಚ್ಚಳ ಬೀಳುವ ಇರುಳು
ಯಾರು ದೂರವಾದರೇನು ನನಗೆ?
ಇವೆಲ್ಲ ಇರುತ್ತ ಲೋಕ ಮದಿರಾಕ್ಷಿಯ ತೋಳ ಸೆರೆ.
*****
