ತಂಟೆ ಮಾಡಿದ ಐದು ವರ್ಷದ ಮಗುವಿಗೆ ತಾಯಿ ಬೈದಳು. ಮಗು ಕೋಪದಿಂದ ಬಯಲು ಮಾಳಿಗೆಗೆ ಹೋಗಿ ಗವಾಕ್ಷಿಯಿಂದ ಕೂಗಿತು. “ಅಮ್ಮಾ! ಅಮ್ಮಾ! ಎಂದು.” “ಎಲ್ಲಿದ್ದೀ ಪುಟ್ಟಾ?” ಅಂದಳು ಅಮ್ಮ. ನಾನು ಆಕಾಶದಿಂದ ಹೇಳುತ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ “ನಿನ್ನ ನಾನು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತೀಸ್ತೀನಿ. ನೀನು ನನ್ನ ಬೈಬಾರದು” ಎಂದಿತು. *****
ಮಗು ಅಳುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. “ಏನು! ಮಗು! ಏನಾಯಿತು?” ಎಂದರು ನೋಡಿದವರು. ಅವರ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಆಕಾಶ ಬೀಳುವಂತೆ ಮಗು ಅಳುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. ಮನೆಯ ಗೇಟಿನ ಹತ್ತಿರ ನಿಂತು ಅಳುತ್ತಿದ್ದ ಮಗುವನ್ನು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವವರೆಲ್ಲ “ಏನಾಯಿತು ಮಗು?” ಎಂದು ವಿಚಾರಿಸಿದಾಗ ಅಳುವೆ ಉತ್ತರವಾಗುತಿತ್ತು. ಒಳಗೆ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿದ್ದ ತಾಯಿ ಮಗುವಿನ ಅಳುವನ್ನು ಕೇಳಿ ಓಡಿಬಂದು “ಏನಾಯಿತು? ಹೇಳು ಪುಟ್ಟಾ” […]
ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಹರಡಿದ ಬೊಂಬೆಗಳನ್ನು ಮಗು ಮಲಗಿಸಿ ಅಜ್ಜಿಯ ತೊಡೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿತು ಮಗು. “ಪುಟ್ಟಿ! ಬೊಂಬೆ ಜೊತೆ ಆಡಿಕೋ” ಎಂದಳು ಅಜ್ಜಿ. “ಬೊಂಬೆ ಆಗಲೆ ತಾಚಿ ಮಾಡಿದೆ, ಜೋಜೋ ಹಾಡಿದೆ. ಅಜ್ಜಿ ಈಗ ನೀನು ತಾಚಿಮಾಡು” ಎಂದಿತು ಮಗು. “ಏಕೆ? ನಾ ಮಲಗ ಬೇಕು” ಕೇಳಿದಳು, ಅಜ್ಜಿ. “ಅಜ್ಜಿ, ಬೇಗ ಮಲಗು. ನಾನು ಆಟಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕು ಅಂತು” […]
ಅದೊಂದು ಯುದ್ದ ರಂಗ, ಸೇನನಾಯಕ ಶತ್ರುಗಳ ಮೇಲೆ ಹೋರಾಡಿ ವಿಜಯಗಳಿಸಿದ. ಸಾವಿರಾರು ಜೀವಗಳು ಹೆಣವಾಗಿ ಉರುಳಿದವು, ರಕ್ತ ಕೋಡಿಯಾಗಿ ಹರೆಯಿತು. ರಾಜ್ಯ ಕೋಶವು ಇವನದಾಯಿತು. ಆದರೆ ಇವು ಇವನ ಹಸಿವನ್ನು ತಣಿಸಲಿಲ್ಲ. ದಾಹವನ್ನು ದಹಿಸಲಿಲ್ಲ. ಮರದಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟ ಒಂದು ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣು ಹಸಿವು ದಾಹ ತೀರಿಸಿತು. ಕೊನೆಗೆ ಅವನಿಗೆ ಅನಿಸಿದ್ದು “ಅಯ್ಯೋ! ಯುದ್ಧ ಬೇಕಿತ್ತೇ?” *****
ಅವನಿಗೆ ಸಂಸಾರ ದುಸ್ಸಾರವಾಯಿತು. ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಬೆಟ್ಟ ಬಿದ್ದಂತೆ ಅನಿಸಿತು. ಈ ತಾಪತ್ರಯದ ಸಂಸಾರ ಸಾಗರ ದಾಟಲಾರೆನೆಂದು ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಿಂದ ನೆಲಕ್ಕೆ ಧುಮುಕಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ. ಅವನ ದೇಹ ಒಂದು ಕುಂಬಳದ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಬಳ್ಳಿಗಳ ಮೆತ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿತ್ತು. ಪ್ರಜ್ಞೆ ಬಂದು ಕಣ್ಣು ತೆರದಾಗ ಅವನಿಗೆ ಕಾಣಿಸಿದ್ದು ಕೋಮಲವಾದ ಬಳ್ಳಿ ದೊಡ್ಡ ಕುಂಬಳವನ್ನು ನಿರಾತಂಕವಾಗಿ ಹೊತ್ತು ಹರಡಿ […]
ಮರದ ರೆಂಬೆಯ ಹಸುರೆಲೆಯ ಹಾಸಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದವು, ಮೂರು ಇಬ್ಬನಿಗಳು. ಎಲೆಯ ಕೊನೆಯಿಂದ ಜಾರಿ ಬಿದ್ದು ಪ್ರಾಣ ಕಳಕೊಂಡ ಹನಿಗಳಿಗಾಗಿ ಮರುಗಿ ಕಣ್ಣೀರಿಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಒಂದು ತುಂಟ ಹುಡುಗ ರೆಂಬೆ ಜಗ್ಗಿ ಉಯ್ಯಾಲೆ ಆಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದ. ಎಲ್ಲಾ ಇಬ್ಬನಿಗಳು ಪಟ ಪಟ ಉದರಿ ಮಾಯವಾದವು. ಅವುಗಳಿಗಾಗಿ ಅಳುವವರು ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. *****
ಒಮ್ಮೆ ಮಿಂಚುಹುಳಕ್ಕು, ಆಗಸದ ಚುಕ್ಕಿಗೂ ಮಾತು ಕತೆ ಆಯಿತು. “ಏ! ಚುಕ್ಕಿ! ನೀನು ಆಗಸವನ್ನು ಬೆಳಗಲು ಹೊರಟಿರುವೆಯಾ?” ಎಂದು ಕೆಣೆಕಿತು ಮಿಂಚು ಹುಳ. ಏ! ಮಿಂಚು ಹುಳ! ನೀನು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಬೆಳಗಲು ಹೊರಟಿರುವೆಯಾ?” ಎಂದು ಕೊಂಕು ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಿತು ಚುಕ್ಕಿ, ಒಬ್ಬರ ಪ್ರಶ್ನೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಚಾವಟಿ ಏಟಿನಂತೆ ಬರೆ ಬರಿಸಿತು. ಇಬ್ಬರೂ ಮಿಣಮಿಣ ಅಂತ ಮಿನುಗುತ್ತಾ […]
ಕಲ್ಲು ಬಂಡೆ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಬೆಳದಿತ್ತು ಹುಲ್ಲು, ಹಸಿರುನಗೆ ಚೆಲ್ಲಿಹುಲ್ಲು ಕೇಳಿತು- “ಏ! ಕಲ್ಲೇ! ನಿನಗೆ ಜುಟ್ಟೂ, ಮೀಸೆ ಒಂದೂ ಇಲ್ಲವೇ?” ಎಂದು. ಅದಕ್ಕೆ ಕಲ್ಲು ಒಡನೆ ಹೇಳಿತು- “ಏ! ಹುಲ್ಲೇ! ನಿನಗೆ ಹೊಟ್ಟೆ, ತಲೆ ಒಂದೂ ಇಲ್ಲವೇ?” ಎಂದು. ಹುಲ್ಲು ಹೇಳಿತು- “ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರುವ ನೀನೇ ನನ್ನ ಹೊಟ್ಟೆ, ನನ್ನ ತಲೆ” ಎಂದಿತು. ಒಡನೆ ಕಲ್ಲು ನಕ್ಕು […]
ಊರ ಹೊರಗೆ ಸ್ಮಶಾನದಲ್ಲಿ ಇರುವ ನಿಮಗೆ ಹೆಣಗಳೆಂದರೆ ಭೀತಿ ಇಲ್ಲವೇ? ಎಂದು ಓರ್ವ ಕೇಳಿದ. “ನಾವು ಧೂರ್ತರಿಗೆ, ದುಷ್ಟರಿಗೆ ಹೆದರುತ್ತೇವೆ. ಸತ್ತ ಹೆಣಗಳನ್ನು ನಾವು ಮಣ್ಣು ಮಾಡಿದಾಗ ಅವು ಹಾಯಾಗಿ ಮಲಗಿ ಬಿಡುತ್ತವೆ. ನಾವು ನಿರ್ಭೀತಿಯಿಂದ ಬಾಳುತ್ತೇವೆ” ಎಂದ. *****
ಮಸಣದ ಅಧಿಕಾರಿಗೆ ಅನಿಸಿದ್ದು ಇವರು ಸಾಯದಿದ್ದರೆ ನಾನು ಬದುಕುತಿದ್ದೆನೇ? ….ಅವನು ಡೈರಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದುದು “ಇಂದು ಎಷ್ಟು ಹೆಣ ಬಂತು? ಎಷ್ಟು ಹಣ ಬಂತು?” ಎಂದು, ಹೆಣ ಹಣದ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಅವನ ಬದುಕು ಸರಾಗವಾಗಿ ಸಾಗಿತ್ತು. *****