ಎಲ್ಲಿ ಹೋದರೂ
ಚಿನ್ನಾರಿ ಪೇಪರಿನಲಿ
ಜೋಪಾನ ಮಾಡಿ
ಎತ್ತೊಯ್ಯುತ್ತಾಳೆ ತನ್ನ
ಪ್ರೀತಿಯ ಸೂಜಿಯನ್ನೂ!
ಸೂಜಿಯೊಂದಿಗೇ
ರೀಲುಗಟ್ಟಲೆ
ಗಟ್ಟಿದಾರ
ಹೊತ್ತು ಸಾಗಿ
ಪಿಸುಗಿಹೋದ
ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ
ಹೊಲಿಯುತ್ತಾಳೆ
ಹರಕುಗಳು
ಕಾಣದಂತೆ
ಮುಚ್ಚುತ್ತಾಳೆ!
ಹೋದ ಬಂದೆಡೆ
ಎಲ್ಲಾ ಇವಳ
ಸೂಜಿ-ದಾರ
ಹೊಲಿಗೆಯದ್ದೇ ಸುದ್ದಿ!
ಎತ್ತರಕ್ಕೇರಿದೆನೆಂದು
ತನ್ನ ಸಮ
ಯಾರಿಲ್ಲವೆಂದು
ಸುಮ್ಮನೆ ಬೀಗುತ್ತಾಳೆ ಪೆದ್ದಿ!
ಹೊಲಿದದ್ದು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ
ಹರಿಯದುಳಿದೀತೇ?
ಹರಿದದ್ದೆಲ್ಲವ ಶಾಶ್ವತ
ಹೊಲಿಯಲಾದೀತೇ?
*****
೧೯೯೧ರಲ್ಲಿ ನಾ ವಿಭಾಗೀಯ ಸಾರಿಗೆ ಅಧಿಕಾರಿ ಎಂದು ಬಡ್ತಿ ಹೊಂದಿದೆ! ಇಷ್ಟಕ್ಕೆ ಕೆಲವರು ಹೊಟ್ಟೆ ಉರಿ ಬಿದ್ದರು. ಪ್ರಾಮಾಣಿಕರು, ಶೋಷಿತರು, ವಂಚಿತರು, ಪಾಪದವರು, ಮುಂದೆ ಬರಲಿ ಎಂಬ… Read more…
ಕುಳಿತವನು ಅಲುಗದಂತೆ ತದೇಕ ಚಿತ್ತದಿಂದ ಕಡಲನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ. ಹಾಗೇ ಕುಳಿತು ಅರ್ಧಗಂಟೆ ಕಳೆದಿತ್ತು. ಮೊಲದ ಬಾರಿಗೆ ಕಡಲ ಕಂಡವನ ಚಿತ್ತ ಕಲಕುವುದೇಕೆಂದು ಕುಳಿತಲ್ಲೇ ಅವನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ತಿರುಗಾಡಿ… Read more…
ಎಂದಿನಂತೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮಾಮೂಲಿ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಎಚ್ಚರವಾದರೂ, ಎಂದಿನ ಉಲ್ಲಾಸ ನನ್ನಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ. ತಿರುಗುತ್ತಿರುವ ಫ್ಯಾನಿನತ್ತ ದೃಷ್ಟಿ ಇಟ್ಟು ಮಲಗಿಕೊಂಡೇ ಆಲೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ನಿನ್ನೆ ತಾನೇ ಸರಕಾರಿ ಕೆಲಸದಿಂದ ನಿವೃತ್ತಿಯಾಗಿ… Read more…
"ಒಳ್ಳೇದು, ಅವನನ್ನು ಒಳಗೆ ಬರಹೇಳು" ಎಂದು ಪ್ರೇಮಚಂದನು- ಘನವಾದ ವ್ಯಾಪಾರಸ್ಥನು- ಆಢ್ಯತೆಯಿಂದ, ತಾನು ಆಡುವ ಒಂದೊಂದು ಶಬ್ದವನ್ನು ತೂಕಮಾಡಿ ಚಲ್ಲುವಂತೆ ಸಾವಕಾಶವಾಗಿ ನುಡಿದನು. ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದ ವೃದ್ಧ… Read more…
ಯೀ ಕತೀನ ನಾ... ಯೀಗಾಗ್ಲೇ, ಬರ್ಲೇಬೇಕಾಗಿತ್ತು! ಆದ್ರೆ ನಾ ಯೀತನ್ಕ... ಯಾಕೆ ಬರ್ಲೀಲ್ಲ? ನನ್ಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಯಿದು ನಡೆದಿದ್ದು... ೧೯೬೬ರಲ್ಲಿ. ‘ವುಗಾದಿ ಮುಂದೆ ತಗಾದಿ...’ ಅಂಬಂಗೆ, ವುಗಾದಿ… Read more…
