Home / ಕವನ / ಕವಿತೆ / ನಾವು

ನಾವು

ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿ
ತುಟಿಯಲ್ಲಿ ನಗು ಅರಳಿಸುತ್ತೇವೆ ನಾವು
ನಗುನಗುತ್ತಾ ಅಳುತ್ತೇವೆ.
ಅಳು ಮುಚ್ಚಿ ನೋವು ಮರೆಸಿ
ನಗುನಗುತ್ತಾ ಬೆರೆಯುತ್ತೇವೆ.
ಹೊರಜಗತ್ತಿಗೆ ಸದಾ ಸುಖಿಗಳು ನಾವು
ನಗುನಗುತ್ತಲೇ ಇರುವ
ಅದೃಷ್ಟಶಾಲಿಗಳು!
ಗೃಹಲಕ್ಷ್ಮಿಗಳು.
ದೂರದ ಬೆಟ್ಟ ಕಣ್ಣಿಗೆ ನುಣ್ಣಗೆ
ಹತ್ತಿರ ಹೋದರೆ
ಏರು ತಗ್ಗು ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳು ಎಲ್ಲ-
ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುವುದು ಕಷ್ಟ.
ಆದರೂ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತೇವೆ ನಾವು,
ಕಾಲಲ್ಲಿ ನೆತ್ತರು ಸುರಿಸುತ್ತಾ
ಮುಖದಲ್ಲಿ ನಗು ಸೂಸುತ್ತಾ
ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತೇವೆ!
ಏನಾದರೂ ನಗುತ್ತೇವೆ ನಾವು
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿ ನಗುತ್ತೇವೆ
ನಗುನಗುತ್ತಾ ಅಳುತ್ತೇವೆ.
ಯಾಕೆಂದರೆ,
ಹೆಣ್ಣಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ ನಾವು
ನಮ್ಮ ಜೀವನವೇ ಹಾಗೆ
ಚಕ್ರವ್ಯೂಹವ ಒಳಹೊಕ್ಕು
ಹೊರಬರಲು ದಾರಿಕಾಣದ ಹಾಗೆ.
ಯಾವ ವಾದಗಳೂ ನಮ್ಮ ನೆರವಿಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ;
ಜಾಗತೀಕರಣ ನಮ್ಮ ನೋವಿಗೆ
ಪರಿಹಾರ ಹುಡುಕಲಿಲ್ಲ.
ನಾವಿನ್ನೂ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದೇವೆ
ಮೊದಲಿನ ಹಾಗೇ.
ಚಕ್ರವ್ಯೂಹವ ಒಳಹೊಕ್ಕು ಹೊರಬರದ
ಅಭಿಮನ್ಯುವಿನ ಹಾಗೆ!
*****

Tagged:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

ಅವಳು ಅಡುಗೆ ಮನೆಯ ಕಪ್ಪಾದ ಡಬ್ಬಿಗಳನ್ನು, ಉಳಿದ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ತೊಳೆಯಲು ಆ ಮಣ್ಣಿನ ಮಾಡು ಹಂಚಿನ ಮನೆಯ ಮುಂದಿನ ತೆಂಗಿನಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ ಅಗಲ ಹಾಸುಗಲ್ಲ ಮೇಲೆ ಕೈಲಿ ಹಿಡಿದಷ್ಟು ತಂದು ತಂದು ಇಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಏಳರ ಬಾಲೆ ಮಗಳು ಕೂಡ ತನ್ನ ಕೈಗೆ ಎತ್ತುವಂತಹ ಡಬ್ಬಿಗಳನ್ನು...

ಆಹಾ! ಏನು ಕಡಲು! ಅ೦ತವಿಲ್ಲದ ಕಡಲು!! ಅಪಾರವಾಗಿಹ ಕಡಲು! ದಿಟ್ಟಿ ತಾಗದ ಕಡಲು!! ಆ ಕಡಲ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಏನು ತೆರೆ! ಏನು ನೊರೆ!! ಏನು ಅಂದ! ಎನಿತು ಚಂದ! ಬಿಚ್ಚಿ ಮುಚ್ಚುವ ಅದರ ನಯವಾದ ತುಟಿಗಳು ಹೊನ್ನರವಿ ಎಸೆದಿರುವ ಚಿನ್ನದಲುಗಳೇಸು! ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣಗಳುಗುವ ಅಚ್ಚು ಪಡಿಯಚ್ಚುಗಳ ಹೊಳಪಿನ ಏನ...

ಸರ್, ಗುಡ್ ಮಾರ್ನಿಂಗ್, ಮೇ ಐ ಕಮೀನ್ ಸರ್ – ನಿತ್ಯ ಆಫೀಸಿನ ಅವಧಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತಲೇ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ರೆಡಿ ಮಾಡಿದ ಹತ್ತಾರು ಕಾಗದ ಪತ್ರಗಳಿಗೆ ಸಹಿ ಪಡೆಯಲು, ಇಲ್ಲವೇ ಹಿಂದಿನ ದಿನದ ಎಲ್ಲ ಫೈಲುಗಳ ಚೆಕ್ ಮಾಡಿಸಲು, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಫೈಲುಗಳ ಕಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಬಾಗಿಲ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ...

ಕೋತಿಯಿಂದ ನಿಮಗಿನ್ನೆಂಥಾ ಭಾಗ್ಯ! ನೀವು ಹೇಳುವ ಮಾತು ಸರಿ! ಬಿಡಿ! ತುಂಗಮ್ಮನವರೆ. ಇದೇನೆಂತ ಹೇಳುವಿರಿ! ಯಾರಾದರೂ ನಂಬುವ ಮಾತೇನರೀ! ಕೊತೀಂತೀರಿ. ಬಹುಲಕ್ಷಣವಾಗಿತ್ತಿರಿ ಎಂತೀರಿ? ಅದು ಹೇಗೋ ಎನೋ, ನಾನಂತೂ ನಂಬಲಾರನರೀ!” “ಹೀಗೆಂತ ನೆರ ಮನೆ ಪುಟ್ಟಮ್ಮನವರು ಹೇಳಿದರು....

ಹೊರ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಲೂರಿ ಕೂತು ಬೀಡಿ ಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದ ಸುಮಯ್ಯಾಗೆ ಕಣ್ಣು ಮತ್ತು ಕಿವಿಯ ಸುತ್ತಲೇ ಆಗಾಗ ಗುಂಯ್.. ಎನ್ನುತ್ತಾ ನೊಣವೊಂದು ಸರಿಸುಮಾರು ಹದಿನೈದು ನಿಮಿಷಗಳಿಂದ ಹಾರಾಡುತ್ತಾ ಕಿರಿಕಿರಿ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಹಿಡಿದು ಹೊಸಕಿ ಹಾಕಬೇಕೆಂದರೆ ಕೈಗೆ ಸಿಗದೆ ಮೈ ಪರಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆನ್ನ...

ಮೂಲ: ಗಾಯ್ ಡಿ ಮೊಪಾಸಾ ಗಗನಚುಂಬಿತವಾದ ಬೀಚ್‌ ವೃಕ್ಷಗಳೊಳಗಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಸೂರ್ಯ ಕಿರಣಗಳು ಹೊಲಗಳ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕನ್ನು ಕೆಡುವುವುದು ಬಲು ಅಪರೂಪ. ಬೆಳೆದ ಹುಲ್ಲನ್ನು ಕೊಯ್ದುದರಿಂದಲೂ, ದನಗಳೂ ಕಚ್ಚಿ ಕಚ್ಚಿ ತಿಂದುದರಿಂದಲೂ ನೆಲವು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತಗ್ಗು ದಿನ್ನೆಯಾಗಿ ಒಡೆದು ಕಾಣುತ್ತಿ...