ಅಚ್ಚರಿ ಕಚ್ಚಿದ ಬದುಕಿನ
ಆಸೆ ಮುಗಿಯದು.
ನುಡಿಯಲು
ಭಾಷೆ ಸಾಲದು.
ಬೆದೆ ಕುದಿವ ಗೂಳಿಯ ಕುರುಡು ಆವೇಶಕ್ಕೂ
ಬರಡು ಹಸು
ಬಸಿರು ತಾಳದು
ಪಹರೆ ದನಿಗಳೆಲ್ಲ
ಮುಜುರೆಮಾಡಿ ಸರಿದವು.
ಈಗ ನನ್ನದೆ ಕೊರಳು,
ತಪ್ಪಿ ಕೊರಳಿಗೆ ಬಿದ್ದರೆ
ನನ್ನದೆ ಉರುಳು,
ಬಾಕಿ ತೀರಿಸಲು ನಡುವೆ
ನಾಕ ನರಕ ಹೊಲಿಯುವ
ನನ್ನದೆ ಬೆರಳು.
ನಿಂತ ಬದುಕು ನಿನ್ನ ಚಿಂತೆಯಲ್ಲೇ ಚಲಿಸುತ್ತ
ನೋಡುತ್ತೇನೆ ಸುತ್ತ,
ನೆಲೆ ಬಾನು ಕಡಲಲ್ಲಿ ನಿನ್ನದೆ ಹೆಸರು
ಹರಿಯುವ ಇರುವೆಯಲ್ಲೂ ನಿನ್ನದೆ ಉಸಿರು.
ಮಬ್ಬು ಬೆಳಕಿನ
ಕಬ್ಬಿನಗದ್ದೆ ನಡುವೆ
ಸೋಗೆ ಸರಿಸಿ ನಡೆಯುವಾಗ ಕಾಲಿಗೆ
ಕೂಳೆ ಚುಚ್ಚುತ್ತದೆ.
ಹಾಳು ಶನಿ ಎಂದು ಶಪಿಸಿ
ಬಾಗಿದರೆ
ಗಜದೂರದಲ್ಲೆ ಹೆಡತೂಗಿ
ಬಾ ಎನ್ನುತ್ತದೆ
ಬಂಗಾರ ಶೂಲದ ಸಾವು.
ತುದಿ ಇಲ್ಲದ ಸಿಹಿಗದ್ದೆ ನಡುವೆ ನಿಲ್ಲುವೆ
ತುಂಬಿದ ಮೌನದ ಗಡಿಗೆ
ಅಪಸ್ವರವಿಲ್ಲದೆ ಸಿಡಿಯುವೆ.
*****