ಕೀಟನ್ಯಾಯ

ತರು ಲತೆ ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣಂತೆ
ಒಂದಕ್ಕೊಂದು
ಶೃಂಗಾರ, ಅವಶ್ಯಕವಲ್ಲವೆ !
ಅಪ್ಪಿದವು
ಸಂಸಾರ ಶುರುವಾಯಿತು.

ಬಳ್ಳಿ ಲಲನೆ
ನೆಲದೊಳಗೆ ಬೇರಿಳಿಸದೆ
ಪ್ರಿಯಕರ ತರುವಿನೊಳಗಿಳಿಸಿ
ನಖ ಶಿಖಾಂತ
ಆನಕೊಂಡಾದ ರೀತಿ
ಬಿಗಿದು ಸತ್ವ ಹೀರಿ ಹೀರಿ
ಬಲಿಯುವುದು; ವಿಜೃಂಭಿಸುವುದು.

ಹುಂಬ ತರು
ಮರ್ಯಾದೆ, ನಿಯಮಗಳಿಗಂಜಿ
ಬಿಡಲಾಗದೆ, ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದೆ
ಒಳಗೊಳಗೆ ಒದ್ದಾಡಿ ಒದ್ದಾಡಿ
ಸತ್ತು ಹೋಗುವುದು.

ಕೀಟ ಜಗದ ಹೆಣ್ಣು
ಕೂಡಿದ ಇನಿಯನನ್ನೆ
ತಿಂದು ಮುಗಿಸಿ ಬಿಡುವುದೆಂದರೆ
ಇಲ್ಲೂನು… ಅದೇ ನಡೆಯುತ್ತಾ !
*****

Leave a Reply

 Click this button or press Ctrl+G to toggle between Kannada and English

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Previous post ನಿರಾಳ
Next post ಮನೆ ಸ್ವಂತ ಪರಿಶ್ರಮದೊಳಾದರೆ ಅಷ್ಟೇ ಸಾಲದೇ ?

ಸಣ್ಣ ಕತೆ

  • ಜೀವಂತವಾಗಿ…ಸ್ಮಶಾನದಲ್ಲಿ…

    ಎರಡು ಮೂರು ವರ್ಷದ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಮೇಲೊಂದು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳು ಜನನವಾದಾಗ ದೇಬಾನಂದಸಾಹುಗೆ ಅವನ ಪತ್ನಿ ನಿಲಾಂದ್ರಿಗೆ ಬಹಳ ಸಂತಸವಾಗಿತ್ತು. "ಮಕ್ಕಳು ದೊಡ್ಡವರಾಗಿ ವಿದ್ಯಾವಂತರಾಗಿ ಉದ್ಯೋಗ ಮಾಡಿದರೆ… Read more…

  • ಮಿಂಚಿನ ದೀಪ

    ಸಂಜೆ ಮೊಗ್ಗೂಡೆದಿತ್ತು. ಆಕಾಶದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಬಣ್ಣದ ಬಾಟಲಿ ಉರುಳಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಕೆಂಪು, ನೀಲಿ ಬಣ್ಣ ಚೆಲ್ಲಿ, ಚಳಿಗಾಲದ ಸಂಜೆಯ ಮಬ್ಬಿನ ತೆಳುಪರದೆಯ ‘ಓಡಿನಿ’ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸುತ್ತುವಂತೆ ಪಸರಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು.… Read more…

  • ದಿನಚರಿಯ ಪುಟದಿಂದ

    ಮಂಗಳೂರಿನ ಹೃದಯ ಭಾಗದಿಂದ ಸುಮಾರು ೧೫ ಕಿ.ಮೀ. ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಚಿತ್ರಾಪುರ ಪೇಟೆ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಸಿಟಿಬಸ್ಸುಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುತ್ತಿಲ್ಲವಾದರೂ ಬಸ್ಸುಗಳಿಗೇನೂ ಕಮ್ಮಿಯಿಲ್ಲ. ಎಕ್ಸ್‌ಪ್ರೆಸ್ ಬಸ್ಸುಗಳು… Read more…

  • ಎರಡು ರೆಕ್ಕೆಗಳು

    ಪಶ್ಚಿಮದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯ ಮುಳುಗುತ್ತಿದ್ದ ಆಕಾರದ ತುಂಬ ಒಂಥರಾ ಕೆಂಬಣ್ಣ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಆ ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ ತಣ್ಣನೆಯ ಗಾಳಿ ಆ ಭಾವನೆ ಬಂಡೆಯ ಕೋಟೆಯ ಮೇಲೆ ಹಾಯ್ದು ಹೋಯಿತು. ಎತ್ತರದ… Read more…

  • ಸಾವಿಗೊಂದು ಸ್ಮಾರಕ

    ಶಾಲೆಯ ಮಾಸ್ತರ್ ಆಗಿ ಗಜರಾಜ ಸಿಂಗ್ ಅವರು ಪ್ರೈಮರಿ ಶಾಲೆಯ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಮೊದಲ ಪಾಠವೆಂದರೆ "ತಂದೆ ತಾಯಿಯನ್ನು ಗೌರವಿಸಿ, ಅವರೇ ನಿಮ್ಮ ಪಾಲಿನ ದೈವ" ಎಂದು.… Read more…