ಎದೆಯುಂಡ ಭಾವ – Page 9

ಕವಿತೆ

ನನ್ನೂರ ಬಾಲೆ

January 31, 2021December 25, 2020

ನನ್ನೂರ ಬಾಲೆ ರಸ ಕಾವ್ಯ ನವ್ವಾಲೆ ಸಿಹಿ ನೀರ ತರಲೆಂದು ಅಂಗಳಕ ಇಳಿದಳಂದರೆ... ಓಣಿಯ ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣು ಒಟ್ಟಾಗಿ ತೇಜಃ ಪುಂಜವು ಕಂಡಂತೆ ಬಿಟ್ಟ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟಂತೆ ನೋಡುತ್ತ ನಿಲ್ಲುವರು. ಅವಳೋ... ಕಂಡವರ ಕಣ್ಣುಗಳು...

ಕವಿತೆ

ಕೋಣ ಮತ್ತು ನಾವು

ವೆಂಕಟಪ್ಪ ಜಿ

January 24, 2021December 25, 2020

ಏಕೆ ಜನುವ ಕೊಟ್ಟೆಯಮ್ಮಾ ! ಗಂಡಾಗಿ ಜನರ ದೇವರಿಗೆ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಕೆ. ನಾನು ಹುಟ್ಟಿದ ಕೂಡಲೆ ಮಾರಿದೇವಿಯ ಒಳಿತು ಕೋರಿ ಹರಕೆ ಕಟ್ಟಿ, ಕಾಲು ತೊಳೆದು ಬಿಟ್ಟರು ಸಾಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸುಂಕವಾಗಿ ಪ್ರಾಣ ಕೇಳುವ ಜನರು....

ಕವಿತೆ

ಮುಖಾ ಮುಖಿ

ವೆಂಕಟಪ್ಪ ಜಿ

January 17, 2021December 25, 2020

ನಾನು ‘ಅವನನ್ನು’ ಕಾಣ ಹೋದೆ ಬೇಡಿಕೆ ಪಟ್ಟಿ ಹನುಮನ ಬಾಲದಂತಿತ್ತು. ಎದುರಿಗೆ ನಿಂತು ಇಲ್ಲದ ಭಯ, ಭಕ್ತಿ ನಟಿಸುತ್ತ "ನೀನೆ ನನಗೆ ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನದೇ ಇದು ಎಲ್ಲ ನಾನು, ನನ್ನದೆಂಬುದೇನೂ ಇಲ್ಲ" ನನ್ನ ಊನ,...

ಕವಿತೆ

ನಾನು ನನ್ನ ನಾಯಿ

ವೆಂಕಟಪ್ಪ ಜಿ

January 10, 2021December 25, 2020

ನಾನು, ನನ್ನ ನಾಯಿ ಪ್ರಜ್ಞಾ ಕೂಡಿದ್ದೇವೆ. ನಾನು ಕಂಡದ್ದು, ಕೇಳಿದ್ದು, ಅವರು, ಇವರು, ಯಾಕೆ? ಜಗತ್ತಿನ ಒಳ್ಳೆಯದೆಲ್ಲಾ ನನ್ನದಾಗಬೇಕು; ನನ್ನ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ದಕ್ಕಬೇಕೆಂಬೊಬ್ಬ ತಾಮಸಿ. ಪ್ರಜ್ಞಾ ಬೆಂಕಿ, ಬೆಳಕು, ಎಚ್ಚರ ನಾನು ಅತ್ತಿತ್ತ ಒಂದೆರಡು...

ಕವಿತೆ

ಗೀಳು

ವೆಂಕಟಪ್ಪ ಜಿ

January 3, 2021December 25, 2020

ಏನು ಬೇಕಾಗಿದೆ? ಜೀವದಾಯಿ ನೆಲ, ಜಲ, ಗಾಳಿ, ಬೆಳಕು ಚೇತೋಹಾರಿ ಬೆಟ್ಟ, ಗುಡ್ಡ, ಹಳ್ಳ, ಕೊಳ್ಳ, ಕಣಿವೆ ಭಾವ, ಬದುಕು ತುಂಬುವ ಪ್ರಾಣಿ, ಪಕ್ಷಿ, ಕ್ರಿಮಿ, ಕೀಟ ಸಂಜೀವಿನಿ ಸಸ್ಯರಾಶಿ ಒಡನಾಡಲು ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾನವ...

ಕವಿತೆ

ಎದ್ದು ಬನ್ನಿರೇ ದೇವೀರಮ್ಮಂದಿರೇ…

ವೆಂಕಟಪ್ಪ ಜಿ

November 7, 2020September 19, 2020

ಅಲ್ಲಿ.. ಇಲ್ಲಿ.. ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಗುಡಿ, ಗುಂಡಾರ ಕಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಕಲ್ಲೋ.. ಮರವೋ... ಲೋಹದಲ್ಲೋ.. ಇನ್ನೊಂದರಲ್ಲೋ ಕುಂತೋ... ನಿಂತೋ... ನಿದ್ದೆ ಮಾಡೋ ಭಂಗಿಯಲ್ಲೋ ಉಗ್ರ, ಶಾಂತ, ಎಂತದೋ ಒಂದು ಭಾವದ ರೂಪವನ್ನು ಪಡಕೊಂಡು ಬಂಧಿಯಾಗಿ ಬಿದ್ದಿರೋ ದೇವೀರಮ್ಮಂದಿರೇ...

ನನ್ನೂರ ಬಾಲೆ

ಕೋಣ ಮತ್ತು ನಾವು

ಮುಖಾ ಮುಖಿ

ನಾನು ನನ್ನ ನಾಯಿ

ಗೀಳು

ಎದ್ದು ಬನ್ನಿರೇ ದೇವೀರಮ್ಮಂದಿರೇ…

Top Category

ಕವಿತೆ

ಹನಿಗವನ

ಇತರೆ

ಕುರ್ಚಿಯಲ್ಲಿ ಕುಬ್ಜನಾದ ಮನುಷ್ಯ

ಮುಕುಂದರಾಜ್: ‘ಮುಳ್ಳಿನ ಕಿರೀಟ’

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಸಂಕಟ

ಕ್ಷಮೆ

ಮಂಜುಳ ಗಾನ

ಅವರು ನಮ್ಮವರಲ್ಲ

ಕೈ ಜೋಡಿಸಿ

ಸ್ವಪ್ನ ಮಂಟಪ – ೧

ಶಬರಿ – ೧

ವಿಜಯ ವಿಲಾಸ – ಪ್ರಥಮ ತರಂಗ

Recent Post

Top Category