ನಿನ್ನ ಮಾತೆತ್ತಿದೆನೊ ಹುರುಪಳಿಸಿ ಕುಸಿಯುವೆನು,
ನನಗು ಗಟ್ಟಿಗನೊಬ್ಬ ನಿನ್ನ ಹೆಸರನು ಬಳಸಿ
ಸಮೆಸಿರುವ ಅದಕೆಂದೆ ತನ್ನೆಲ್ಲ ಸತ್ವವನು,
ಕಟ್ಟಿಹೋಗಿದೆ ನನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯೆ ನುಡಿಯಳಿಸಿ.
ನಿನ್ನ ಗುಣಶೀಲ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ತೇಲುವುದು
ಹಿರಿಜಹಜು ಕಿರುದೋಣಿ ಭೇದ ಏನಿಲ್ಲದೆ.
ಅವನದಂತಲ್ಲ, ಇದು ಬಡದೋಣಿ ಸಣ್ಣದು,
ನಿನ್ನ ಕಡಲಲ್ಲಿ ಹೊರಟರೆ ಯಾವ ಎಗ್ಗಿರದೆ.
ನೀನೀವ ಸಣ್ಣ ನೆರವೂ ನನ್ನ ನಡೆಸುವುದು,
ಅವನೊ ಸಾಗುವ ನಿನ್ನ ಮೌನದಾಳದ ಮೇಲೆ.
ಬೆಲೆಯಿರದ ದೋಣಿ ಇದು ಅಪಘಾತಗೊಂಡರೂ,
ಅವನೊ ಎತ್ತರ, ಕಟ್ಟುಮಸ್ತು, ಹೆಮ್ಮೆಯ ತಾಳೆ.
ಅವನೆ ಯಶಗಳಿಸಿ ನಾ ಉಸುಬಿನಲಿ ಕುಸಿದರೆ,
ಬಲು ಘೋರ: ನನಗೆ ನನ್ನೊಲವೆ ಸಾವಾದರೆ.
*****
ಮೂಲ: ವಿಲಿಯಂ ಷೇಕ್ಸ್‌ಪಿಯರ್
Sonnet 80
O, how i faint when i of you do write
ನಿನ್ನ ಮಾತೆತ್ತಿದೆನೊ ಹುರುಪಳಿಸಿ ಕುಸಿಯುವೆನು
