ರೆಕ್ಕೆಸುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿಗಳು
ಎದೆಯ ತುಂಬ ಕೂತಿವೆ
ಮಾತು ಸತ್ತು ಮೌನ ಹೊತ್ತು
ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಬರೆದಿವೆ
ಹಾಳೆಗಳ ಹರಡಲಿಲ್ಲ
ಮೇಲೆ ಮಸಿಯು ಹರಿಯಲಿಲ್ಲ
ಅಕ್ಷರಗಳು ಮೂಡಲಿಲ್ಲ
ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಬರೆದಿವೆ
ಮುಕ್ಕುಗೊಂಡ ಇತಿಹಾಸವು
ಕೊಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಕೂತಿದೆ
ಕಣ್ಣ ತುಂಬ ಬೆವರು ತುಂಬಿ
ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಬರೆದಿವೆ
ಸಂಕಟಗಳ ಗಾಣದಲ್ಲಿ
ಭ್ರೂಣಭಾವ ಸಿಕ್ಕಿದೆ
ಎದೆಯ ತುಂಬ ಮೌನ ಬಸಿದು
ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಬರೆದಿವೆ
ಮಾತಿಲ್ಲದ ಮಹಾಕಾವ್ಯ
ಹುಟ್ಟುತ್ತಿದೆ ಗೂಡಿನಲ್ಲಿ
ನಿಂತ ನೆಲುವು ನಾಚುವಂತೆ
ಹಬ್ಬುತಿದೆ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ
*****
ಯೀ ಕತೀನ ನಾ... ಯೀಗಾಗ್ಲೇ, ಬರ್ಲೇಬೇಕಾಗಿತ್ತು! ಆದ್ರೆ ನಾ ಯೀತನ್ಕ... ಯಾಕೆ ಬರ್ಲೀಲ್ಲ? ನನ್ಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಯಿದು ನಡೆದಿದ್ದು... ೧೯೬೬ರಲ್ಲಿ. ‘ವುಗಾದಿ ಮುಂದೆ ತಗಾದಿ...’ ಅಂಬಂಗೆ, ವುಗಾದಿ… Read more…
ಶಕೀಲಾ ಇನ್ನೂ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿಲ್ಲ ಮೈಮೇಲೆ ಮುಳ್ಳುಗಳು ಎದ್ದಂಗಾಗದೆ. ಅಸಲು ಜೀವಂತ ಅದಾಳೋ? ಉಳಿದಾಳೆ ಜಿಂದಾ ಅಂಬೋದಾದ್ರೆ ಎಲ್ಲಿ? ಕತ್ಲೆ ಕವ್ಕತಾ ಅದೆ. ಈಗಷ್ಟೇ ಒಂದು ಗಂಟೆ… Read more…
ಬೆಳಗ್ಗಿನ ಸ್ನಾನ ಮುಗಿಸಿದ ವೃಂದಾ ತನ್ನ ರೂಮಿಗೆ ಬಂದು ಬಾಗಿಲುಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ದೇಹ ಸಿರಿಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿಕೊಂಡಳು. ಯಾಕೋ ಅವಳ ಮೈ - ಮನ ಒಮ್ಮೆ ಪುಲಕಿತವಾಯಿತು.… Read more…
ನನ್ನ ದೇವರಿಗೆ, ಬಹಳ ದಿನಗಳ ನಂತರ ನಿಮಗೆ ಕಾಗದ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಏಕೆಂದರೆ ನೀವು ಬರೆದ ಕಾಗದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ಕೇಳಿದ್ದೀರಿ. ನಾನೀಗ ಉತ್ತರ ಬರೆಯಲೇಬೇಕು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. "ಪತಿಯೇ ದೇವರು"… Read more…
ಸುಂದರರಾಜ್ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿಯೇ ಹುಟ್ಟಿಬೆಳೆದವನು. ಹಾಗಾಗಿ ಅವನು ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿಯೇ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿ ಮುಂದೆ ಕಾಲೇಜಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದ. ತನ್ನ ಮಾತೃ ಭಾಷೆಯಾದ ತಮಿಳು ಸಾಧಾರಣವಾಗಿ… Read more…
