ಕಣ್ಣೀರು ಬತ್ತಿಹೋದ ನನ್ನ
ಗುಳಿಬಿದ್ದ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ
ನೋವಿನ ಸೆಳಕು
ಏಕೆಂದರೆ
ಮೊಗ್ಗಗಳು ಬಿರಿವಾಗ
ಹಸಿರುಟ್ಟು ನಲಿವಾಗ
ನನ್ನ ಸುಕ್ಕುಗಟ್ಟಿದ
ಕಪ್ಪು ಮುತ್ತಿದ
ಕಣ್ಣುಗಳು ಯಾತನೆಯಿಂದ
ಹನಿಗೂಡುತ್ತಿದ್ದವು.
ಎಣ್ಣಿಗಟ್ಟಿ ಮಸುಕಾದ
ಭಾರವಾಗಿ ಜೋತುಬಿದ್ದ
ನನ್ನ ಮೂಗುತಿ
ಅವ್ವನ ಹರಿದ ಸೀರೆಗೆ
ತೇಪೆಗಳ ಜೋಡಿಸಲು
ಕಾಲಿಗೆ ಗೆಜ್ಜೆ ಕಟ್ಟಿ
ಉಟ್ಟಿರುವ ಪೊರೆಗಳ ಕಳಚಿ ಬಿಚ್ಚಿದ್ದೆ.
ಕೊಳೆಯನು ಗಂಗೆಯಲಿ
ಹರಿಯಬಿಟ್ಟ ನಾನು
ಹೃದಯದಲಿ ಇಂದಿಗೂ
ಪವಿತ್ರ ಗಂಗೋತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದೆ
ಬದುಕಿನ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲಿ
ಬಿರಿಯಲ್ಲಿರುವ
ಮೊಗ್ಗುಗಳ ಕಂಡು
ಯಾತನೆ ಪಡುತ್ತಿರುವ ನಾನು
ತುಂಬಿ ಬಂದ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ
ಕನಸುಗಳ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಹೊಸಕಿ ಹಾಕಿದ ನನ್ನ
ವಸಂತಗಳ ನೆನೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ.
*****
Related Post
ಸಣ್ಣ ಕತೆ
-
ಉಪ್ಪು
ಸಂಜೆ ಮೆಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಚಹಾ ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಎದುರು ಕುಳಿತ ಪ್ರೊಫ಼ೆಸರ್ ಬಾನಲಗಿಯವರು ಕೇಳಿದರು : "ಸ್ಟೈಲಿಸ್ಟಿಕ್ಸ್ ಬಗ್ಗೆ ನಿನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಏನು?" ಅವರು ಬಿಸಿಯಾದ ಚಹಾದ ನೀರನ್ನು ಜಾಡಿಯಿಂದ… Read more…
-
ವಿರೇಚನೆ
ರವಿವಾರ ರಜವೆಂದು ರಾಮರಾವು ಶನಿವಾರ ರಾತ್ರಿಯೇ ಭೇದಿಗೆ ಔಷಧಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ, ಕೆಲವು ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದ ಊಟಕ್ಕೆ ರುಚಿಯಿಲ್ಲ. ತಿಂದದ್ದು ಜೀರ್ಣವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ರೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ, ಹೊಟ್ಟೆ ಉಬ್ಬುತ್ತಿದೆ, ದೃಷ್ಟಿ… Read more…
-
ದೇವರೇ ಪಾರುಮಾಡಿದಿ ಕಂಡಿಯಾ
"Life is as tedious as a twice-told tale" ಧಾರವಾಡದ ಶಾಖೆಯೊಂದಕ್ಕೆ ಸಪ್ತಾಪುರವೆಂಬ ಹೆಸರು, ದೂರ ದೂರಾಗಿ ಕಟ್ಟಿರುವ ಆ ಗ್ರಾಮದ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮನೆಯು… Read more…
-
ಮತ್ತೆ ಬಂದ ವಸಂತ
ಚಿತ್ರ: ಆಮಿ ಮೊದಲ ರಾತ್ರಿಯ ಉನ್ಮಾದದಲ್ಲಿದ್ದ ಮಧುವಿನ ಕಿವಿ ಹಿಂಡಿ ಅವಳಂದಳು. ‘ಮಧು, ಇಂದಿನಿಂದ ನಾವು ಗಂಡ - ಹೆಂಡತಿಯಾಗಿರುವುದು ಬೇಡ. ಬದುಕಿನ ಕೊನೆ ತನಕವೂ ಗೆಳೆಯ… Read more…
-
ಬೂಬೂನ ಬಾಳು
ನಮ್ಮೂರು ಚಿಕ್ಕ ಹಳ್ಳಿ. ಹಳ್ಳಿಯೆಂದ ಕೂಡಲೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಬರಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲ ವಿಶೇಷಣಗಳೂ ಬರಬೇಕಲ್ಲವೇ ? ಸುತ್ತಲೂ ಹಸುರಾಗಿ ಒಪ್ಪುವ ಹೊಲಗಳು, ನಾಲ್ಕೂ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗಿ ಹೋಗುವ ದಾರಿಗಳು,… Read more…