ಅವರು ಜಗಿದುಗಿದ
ತ್ಯಾಜ್ಯ
ಈ ಬೀಜ!
ಅಂದು ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ
ಹಾರಿ ಬಂದು
ನಮ್ಮವರಂತೆಯೇ
ಮುಖವಾಡ ತೊಟ್ಟು
ನಮ್ಮವರೊಂದಿಗೇ
ಮನೆ ಹೊಕ್ಕು
ನಮ್ಮಲ್ಲೇ ತಳವೂರಿ
ನಮ್ಮದೇ ಆಗಿ
ನಮ್ಮವರ ಜೊತೆಗೂಡಿ ತಾನೂ
ನಮ್ಮದೇ ಹಿತ್ತಲಲಿ ಬೇರೂರಿ
ನಾನೂ ನಿಮ್ಮಂತೆ
ಎನ್ನುತ್ತೆನ್ನುತ್ತಲೇ
ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಅಸ್ತಿತ್ವ
ಸ್ಥಾಪಿಸಿ
ಸಿಡಿಸಿ ನೂರಾರು
ಮರಿಬೀಜ
ಆಳಕ್ಕೆ ಊರಿ ನಿಂತು
ಪರಕೀಯ ಧ್ವಜ
ಇಂದು
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಇದರದ್ದೇ
ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ
ಅನ್ಯಕಳೆಯ ಆರ್ಭಟದಲಿ
ನಮ್ಮದೇ ನಮಗೆ ವರ್ಜ್ಯ!
*****
ವೇಣುಗೋಪಾಲನ ಜೀವನ ಬೆಳಗು ರಾತ್ರಿಗಳಂತೆ ಒಂದೇ ಮಾಂತ್ರಿಕತೆಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಏಳುವುದು ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಧಿಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಿ ಕಾಫಿ ಕುಡಿಯುತ್ತಾ ಅಂದಿನ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ಓದುವುದು, ಓದಿದ್ದರ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸುತ್ತಾ… Read more…
"ಚಂದ್ರು, ಒಳಗೆ ಬಾಮ್ಮ. ಮಳೆ ಬರುತ್ತೆ." ತಾಯಿ ಕೂಗಿದುದನ್ನು ಕೇಳಿ ಚಂದ್ರು ನಕ್ಕ. ಒಳಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿರಲಿ, ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಹುಡುಗಿ ವೇದಳೊಂದಿಗೆ ಆಡುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲೂ ಇಲ್ಲ. "ನೋಡೇ-ನಾನು… Read more…
"ಒಳ್ಳೇದು, ಅವನನ್ನು ಒಳಗೆ ಬರಹೇಳು" ಎಂದು ಪ್ರೇಮಚಂದನು- ಘನವಾದ ವ್ಯಾಪಾರಸ್ಥನು- ಆಢ್ಯತೆಯಿಂದ, ತಾನು ಆಡುವ ಒಂದೊಂದು ಶಬ್ದವನ್ನು ತೂಕಮಾಡಿ ಚಲ್ಲುವಂತೆ ಸಾವಕಾಶವಾಗಿ ನುಡಿದನು. ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದ ವೃದ್ಧ… Read more…
ಅಂದು ದಸರೆಯ ಮುನ್ನಾದಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಶಾಲಾ ರಜೆ ದಿವಸಗಳು. ಅವಳು ಕಾತ್ಯಾಯನಿ, ಒಂದು ತಿಂಗಳಿಂದ ಆ ಪಟ್ಟಣದ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ನೇತ್ರಾಲಯಕ್ಕೆ ಅಲೆಯುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಎರಡೂ ಕಣ್ಣುಗಳು ಪೊರೆಯಿಂದ ಮುಂದಾಗಿವೆ.… Read more…
ಬೆಳಗು ಮುಂಜಾನೆ ಎಂಟು ಗಂಟೆಗೆ ಹೊಗೆಬಂಡಿಯು XX ಸ್ಟೇಶನಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಂತಿತು. ಸಂತ್ರಾಧಾರವಾಗಿ ಮಳೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿರುವದರಿಂದ ಪ್ರಯಾಣಸ್ಥರು ಬೇಸತ್ತು ಗಾಡಿಯಿಂದ ಯಾವಾಗ ಇಳಿಯುವೆವೋ ಎಂದೆನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು. ನಿರ್ಮಲಾಬಾಯಿಯು ಅವಳ… Read more…
