Home / ಕವನ / ಕವಿತೆ / ಜಾವಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಜಾಗರ

ಜಾವಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಜಾಗರ

ಎಚ್ಚರ ಎಚ್ಚರ
ಕಾರ್ಗತ್ತಲ ತೆಕ್ಕೆಯಲಿ
ಪೊದೆಯೊಳಗೆ ಅವಿತುಕುಳಿತ ಚೋರ
ಹೊಕ್ಕಾನು ಮನೆಯೊಳಗೆ
ನಿಶಾದೇವಿಯಾಲಿಂಗನದಲಿ
ಮೈ ಮರೆತರೆ
ಎಲ್ಲವೂ ಸೂರೆ
ಕಡಲಿನ ತೆರೆ
ದಂಡೆಗಪ್ಪಳಿಸಿದರೆ
ಅರಿವಾಗುವ ಮೊದಲೇ
ಎಲ್ಲಾ ನೀರೇ!

ಎಚ್ಚರ ಎಚ್ಚರ
ಕಿಟಕಿ, ಬಾಗಿಲು, ವಾತಾಯನಗಳೆಲ್ಲಾ
ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿಯೇ
ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ಸಂದುಗೊಂದುಗಳಲ್ಲಿ
ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕಣ್ಣಿಳಿಸಿ
ಕಣ್ಣಿನೊಂದಿಗೇ ತನ್ನ ಬೇರಿಳಿಸಿ
ಆಳದಾಳದ ಗುಪ್ತ ಖಜಾನೆಗೇ
ಲಗ್ಗೆ ಹಾಕುತ್ತಾನೆ ಈ ಚೋರ
ಮುತ್ತು, ವಜ್ರ, ವೈಢೂರ್ಯಹಾರ
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ತೆಗೆಯುವುದರೊಳಗೆ
ಮಂಗಮಾಯ ಮಾಡುವ ಧೀರ!

ಎಚ್ಚರ ಎಚ್ಚರ
ತೊಟ್ಟ ಅಂಗಿ ಕಳಚಿ
ನಿದ್ದೆಯಾಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದು
ಸುಪ್ತಸಾಗರದಲಿ
ಸಪ್ತವರ್ಣದ ಅಂಗಿತೊಟ್ಟು
ತೇಲುತ್ತಾ ಮುಳುಗಿದವರೇ
ಕಳಚಿಟ್ಟ ಅಂಗಿ
ದೋಚಿಯಾನು ಚೋರ
ಅತ್ತ ಅದೂ ಇಲ್ಲದೇ
ಇತ್ತ ಇದೂ ಇಲ್ಲದೇ
ಆದೀತು ಬೆತ್ತಲು ಅನಿವಾರ್ಯ

ಜಾಗರದವ ಸರಿರಾತ್ರಿಯಲಿ
ಗಂಟಲು ಹರಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ
ಜಾವಕೊಮ್ಮೆ ಜಾಗರ ಕೂಗುತ್ತಾನೆ
ಪಾಪ ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ
ಮೈ ಮರೆತು ನಿದ್ರಿಸಿದವರಿಗಷ್ಟೇ
ಎಚ್ಚರಾಗುವ ಪ್ರಶ್ನೆ
ಜಾಗೃತಿಯ ಜಾಗರದವರಿಗೆ
ಸದಾ ಎಚ್ಚರವೇ ಪ್ರಜ್ಞೆ!
*****

Tagged:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

(ಒಂದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಕತೆ) ಹ್ಹಃ ಹ್ಹಃ ಹ್ಹಃ! ಅಹ್ಹಃ ಅಹ್ಹಃ ಅಹ್ಹಃ!! ಗಝುನಿ ಮಹಮೂದನಿಗೆ ಹಿಡಿಸಲಾರದ ನಗೆ. ನಕ್ಕು ನಕ್ಕು ಅವನ ಹೊಟ್ಟೆ ನೋಯುತ್ತಿದ್ದಿತು. ಆದರೂ ಅವನ ಆ ತಿರಸ್ಕಾರದ ನಗೆ ತಡೆಯಲಾರದಾಯಿತು. ಅದೊಂದು ಸುಪ್ರಸಿದ್ದವಾದ ಸೋಮನಾಥ ದೇವಾಲಯ. ಭಾರತದ ವೈಭವವನ್ನು ವಿಶ್ವಕ್ಕೆ ತೋ...

ಸರಲಾಕ್ಷ ಹುಲಿಮೀಸೆಯು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದಿರಲಾರಂಭಿಸಿದಂದಿನಿಂದ ತಾನು ತೊಂದರೆಗೊಂಡು ಬೇಸತ್ತು ಹೋಗಿರುವೆನೆಂದು ವಸತಿಗೃಹದ ಸ್ವಾಮಿನಿಯಾದ ಲೀಲಾಬಾಯಿಯು ದೂರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು. “ಕೆಟ್ಟ ಮೋರೆಯವರೂ ಅಸಭ್ಯರೂ ಸುಟ್ಟಮನೆಯವರೂ ಸುಡದ ಮನೆಯವರೂ ತೆರವಿಲ್ಲದೆ ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿರುವ...

ಅವಳು ಅಡುಗೆ ಮನೆಯ ಕಪ್ಪಾದ ಡಬ್ಬಿಗಳನ್ನು, ಉಳಿದ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ತೊಳೆಯಲು ಆ ಮಣ್ಣಿನ ಮಾಡು ಹಂಚಿನ ಮನೆಯ ಮುಂದಿನ ತೆಂಗಿನಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ ಅಗಲ ಹಾಸುಗಲ್ಲ ಮೇಲೆ ಕೈಲಿ ಹಿಡಿದಷ್ಟು ತಂದು ತಂದು ಇಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಏಳರ ಬಾಲೆ ಮಗಳು ಕೂಡ ತನ್ನ ಕೈಗೆ ಎತ್ತುವಂತಹ ಡಬ್ಬಿಗಳನ್ನು...

ಆಹಾ! ಏನು ಕಡಲು! ಅ೦ತವಿಲ್ಲದ ಕಡಲು!! ಅಪಾರವಾಗಿಹ ಕಡಲು! ದಿಟ್ಟಿ ತಾಗದ ಕಡಲು!! ಆ ಕಡಲ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಏನು ತೆರೆ! ಏನು ನೊರೆ!! ಏನು ಅಂದ! ಎನಿತು ಚಂದ! ಬಿಚ್ಚಿ ಮುಚ್ಚುವ ಅದರ ನಯವಾದ ತುಟಿಗಳು ಹೊನ್ನರವಿ ಎಸೆದಿರುವ ಚಿನ್ನದಲುಗಳೇಸು! ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣಗಳುಗುವ ಅಚ್ಚು ಪಡಿಯಚ್ಚುಗಳ ಹೊಳಪಿನ ಏನ...

ಸರ್, ಗುಡ್ ಮಾರ್ನಿಂಗ್, ಮೇ ಐ ಕಮೀನ್ ಸರ್ – ನಿತ್ಯ ಆಫೀಸಿನ ಅವಧಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತಲೇ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ರೆಡಿ ಮಾಡಿದ ಹತ್ತಾರು ಕಾಗದ ಪತ್ರಗಳಿಗೆ ಸಹಿ ಪಡೆಯಲು, ಇಲ್ಲವೇ ಹಿಂದಿನ ದಿನದ ಎಲ್ಲ ಫೈಲುಗಳ ಚೆಕ್ ಮಾಡಿಸಲು, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಫೈಲುಗಳ ಕಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಬಾಗಿಲ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ...

ಕೋತಿಯಿಂದ ನಿಮಗಿನ್ನೆಂಥಾ ಭಾಗ್ಯ! ನೀವು ಹೇಳುವ ಮಾತು ಸರಿ! ಬಿಡಿ! ತುಂಗಮ್ಮನವರೆ. ಇದೇನೆಂತ ಹೇಳುವಿರಿ! ಯಾರಾದರೂ ನಂಬುವ ಮಾತೇನರೀ! ಕೊತೀಂತೀರಿ. ಬಹುಲಕ್ಷಣವಾಗಿತ್ತಿರಿ ಎಂತೀರಿ? ಅದು ಹೇಗೋ ಎನೋ, ನಾನಂತೂ ನಂಬಲಾರನರೀ!” “ಹೀಗೆಂತ ನೆರ ಮನೆ ಪುಟ್ಟಮ್ಮನವರು ಹೇಳಿದರು....

ಕೀಲಿಕರಣ: ಎಮ್ ಎನ್ ಎಸ್ ರಾವ್