
ಅತ್ತೇ ಮಾವರಿಗಂಜಿ ಸುತ್ತೇಳು ನೆರೆಗಂಜಿ ಮತ್ತೇ ಪತಿ, ಭಾವ ಮೈದುನರಿಗಂಜಿ ಅವರಿಗಂಜಿ, ಇವರಿಗಂಜಿ ಅಂಜಿ, ಅಂಜಿ ಅಳುಕುತ್ತಲೇ ಬಾಳುವ ಕರ್ಮ ಬೇಡ ಮಗಳೇ ಎಲ್ಲರಿಗಂಜಿ ಬಾಳಿದವರೆಲ್ಲ ಕಾಲನ ಛಾಯೆಯ ತಿಮಿರವಾದರು ಹೊಸಲಿನಾಚೆಯ ಬೆಳಕ ಕಾಣದಾದರು ಮುಚ್ಚಿಟ್...
ಪ್ರತಿದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗೆ ನನ್ನದೆ ದರ್ಶನ ಹೊರಡುವ ಅವಸರ ಒಂದಿಷ್ಟು ಕ್ರೀಮುಬಳಿದು ಲ್ಯಾಕ್ಮೆ ಹಚ್ಚುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸಮಯ ಒಂಬತ್ತು ಬಿಂದಿ ಇಡುವ ಹೊತ್ತು ಗಳಿಗೆ ತಟಸ್ಥ ಕೈ ಬಿಂದಿ ಇಡದೆ ಮುಗಿಯದು ಸಿಂಗಾರ ದೊಡ್ಡ ಬಿಂದಿ, ಚಿಕ್ಕ ಬಿಂದಿ ನಕ್ಷತ...
ಉದ್ದದಾಡಿಯ ಕೆಂಗಣ್ಣಿನ ಮಂತ್ರವಾದಿ ಇದ್ದಾನೆ ಹಾಗೆಯೇ, ಅದೆಷ್ಟೊ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಮುಪ್ಪಿಲ್ಲ ಸಾವಿಲ್ಲ ಕುಡಿದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ದೇವಲೋಕದ ಅಮೃತ ಏಳು ಸಾಗರದಾಚೆ ಅದೆಲ್ಲಿಯೋ ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿದೆಯಂತೆ ಪ್ರಾಣಪದಕ ಹುಡುಕಿ ಕೊಲ್ಲಲಾರದೆ, ನರಳಿವೆ ನರಳುತ್ತಲೇ...
ಅದೇಕೆ ಶರಧಿ ನೀ ಹೀಗೆ ಉಕ್ಕಿ ಆರ್ಭಟಿಸುವೆ ಎದೆಯಾಳದ ಭಾವಗಳ ಹರಿಬಿಡುವೆಯಾ ಹೀಗೆ ನೀ ಎಷ್ಟೆ ಉಕ್ಕಿದರೂ ವೇಗೋತ್ಕರ್ಷದಿ ಬೋರ್ಗರೆದರೂ ನಿಲ್ಲಲಾರೆ ನೀ ಕೊನೆಗೂ ದಡದಿ ಉಕ್ಕಿದಷ್ಟೆ ವೇಗದಿ ಹಿಂದಕ್ಕೋಡುವೆ ಪುಟಿದೆದ್ದ ಚಂಡಿನಂತೆ ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣೆಯ ಮ...








