Home / ಕವನ / ಕವಿತೆ / ಇಜ್ಜೋಡು

ಇಜ್ಜೋಡು

ನನ್ನಾಕೆಯಂತಾಕೆ ಲೋಕಕೆ ಒಬ್ಬಾಕೆ
ಅವಳಿಗೆ ಅವಳೆ ಹೋಲಿಕೆ.

ಓದಿಯೂ ಓದದ
ದೂರದವಳಲ್ಲದ ಇವಳ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದೆ
ಇವಳ ಜೋಡಿ ಸಂಸಾರ ನನಗೆ
ಕತ್ತಿ ಮೇಲೆ ಸಾಮು ಮಾಡಿದಂಗಾಗುತಿಹುದು.

ಮೇಲೆ, ನೋಡೋಕೆ ಇವಳು ಮೆತ್ತನ್ನಾಕೆ
ಒಳಗೆ ಬಲು ಘಾಟಿಯೀಕೆ
ಸದಾ ನೆರೆಕೆರೆ ಒಬ್ಬರಲ್ಲ ಒಬ್ಬರ, ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಕೊಂಕ
ಎತ್ತಿಯಾಡದಿದ್ದರೆ ತಿಂದದ್ದು ಅರಗದು ಇವಳಿಗೆ.
ನಮ್ಮದು ನಮಗೆ
ಅನ್ಯರ ಸುದ್ದಿ ಯಾಕೆಂದರೆ ಮೂತಿ ಮುರಿಯುವಳು

ಇವಳು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ
ಇವಳಂತ ಹೆಣ್ಣಿಲ್ಲ
ಉಳಿದಂತೆ ಹೀಗೆ ಅಂತ ಹೇಳೋಕೆ ಬರಲ್ಲ.

ದೊಡ್ಡಾಕೆಯಿವಳು
ನೀನು ಬುದ್ದೀನೆ ಹೇಳು ಕೇಳಳು
ಅವಳಿಗೆ ಏನು ಹೇಳಬಾರದು
ಅವಳು ನಡೆದದ್ದೆ ದಾರಿಯೆಂದರೆ ಸಮ
ತಪ್ಪಿದರೆ ಮನೆಯಾದ ಮನೆಯನ್ನೆಲ್ಲಾ
ಕಾಳಿಂಗ ಮಡುವಾಗಿ ಮಾಡಿ ಬಿಡುವಳು.

ಅನುನಯ ಇವಳಲ್ಲಿ ಕೇಳಬೇಡ
ಹರಿ ಹಾಯೋದು ಬಿಟ್ಟರಿವಳು ಮನುಷ್ಯಳಲ್ಲ!
ಎದ್ದಾಗಿನಿಂದ ಮಲಕೊಳ್ಳೊವರೆಗೆ ಅದು ನಡದೇ ಇರುತ್ತೆ
ಇಗ! ಅವಳಿಗೆ ನಿದ್ದೆ ಬಂದಾಗಲೊಂದು ಕ್ಷಣ
ಮನೆ, ಮನ ತಣ್ಣಗಿರುತ್ತೆ, ನಿರಾಳವಿರುತ್ತೆ.

ಅವಳು ನನ್ನ ಮೇಲಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ
ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೂ ಅಷ್ಟೆ!
ಅವು ಆಟ ಗೀಟ ಅಂದರೆ ಉಹೂಂ! ಇಲ್ಲ!
ಅವಳು ಹೇಳಿದ್ದ ಮಾಡಬೇಕು
ಅವಳಿಷ್ಟದಂಗೆ ಇರಬೇಕು
ಒಂದೇ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಮರೆಯಾದರೂ ಸಿದುಮುವಂಗಾಡುವಳು

ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ ನಾನೊಬ್ಬ ಮಾಸ್ತರ
ಯಾರಾದರೊಬ್ಬರು ತಪ್ಪದೇ ಬರುವರು
ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ.
ಹಾಗೆ ಬಂದಾಗ ಮಾತಾಡುತ್ತ ಕುಳಿತರೆ
ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ! ಏನದು ಮಾತೂ ಮಾತು!
ಮಾಡೋಕಿನ್ನೇನು ಬೇರೆ ಉದ್ಯೋಗ
ಅದರ ಬದಲು ಮನೆಯೊಳಗೆ ಏನಾದರೂ ನೋಡಿದರೆ ಆಗೋದಿಲ್ಲವೆ!
ನಿಮಗೇನೋ ಬೇರೆ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲವೆಂದರೆ
ಇದ್ದವರಿಗೆ ಇರೋದಿಲ್ವೆ?
ಜೊತೆಗೆ ನಿಮಗೆ ಕಾಫಿ, ತಿಂಡಿ, ಸರಬರಾಜು ಬೇರೆ ಆಗಬೇಕು
ನೀವು ಮನೆಯೊಳಗಿದ್ದೀರಿಯೆಂದರೆ
ನನಗೆ ಒಂದೇ ಒಂದು ಕೆಲಸವೂ ಸಾಗದು
ದೊಡ್ಡ ತಲೆನೋವೆನ್ನುವಳು.

ಇನ್ನು ಹುಡುಗಿಯರು ಯಾರಾದರೂ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟರೆ
ಮುಗೀತು!
ಒಳಗಿದ್ದು ಕೊಂಡೇ ಎಲ್ಲಾ ಗಮನಿಸುವಳು
ಅವರೊಂದೊಂದು ಅಲಂಕಾರ, ಆಕಾರ, ಬಟ್ಟೆ, ಬರೆ, ನಡೆ ನುಡಿ
ಎಲ್ಲಾ ವಿಮರ್ಶೆ ನಡೆಸುವಳು
ನನ್ನನ್ನು ಅವರನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ಅಂದು ಬಿಡುವಳು.

ರೇಗತ್ತಿ ನಾನು,
ನಾನು ಕೆಡಬೇಕೆಂದರೆ
ನೀನು ಹಿಡಿದು ಕೊಳ್ಳುವೆಯೇನೆ?
ನನಗೆ ನನ್ನ ಗೌರವ, ಘನತೆಯ ಬಗೆಗೆ ತಿಳಿಯದೆ?
ಏನು ಮೊದಲಿಂದಲೂ ನೀನೇ ಇದ್ದೆಯಾ? ಎಂದರೆ
ಆ ಹ . ಹ .. ಹ .. ! ಎನ್ನುವಳು

ಯಾವುದೊಂದರಲ್ಲೂ ಹೀಗೆ
ನಾನು ಯಾವುದೆಂದರೂ ಅವಳಿಗೆ ತಪ್ಪೆ!
ಕೊನೆಗೆ ಸರಸದ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬಂದರೂ
ಬಲು ಮಡಿ, ಬಿಗಿ
ತೂಕ ಮಾಡಿದಂಗೆ

ಅದೇನೋ
ಓದು ಬರೆಯೋದು ಅಂದರೆ
ಇವಳಿಗಾಗದು
ನಾನೇನಾದರೂ ಪುಸ್ತಕ, ಪೆನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡರೆ
ಹೂಂ! ಇನ್ನು ಕುಂತು ಬಿಟ್ಟರಾ ಎನ್ನುವಳು

ಒಂದಾದರೆ ಹೇಳ ಬಹುದು

ರೋಸಿ ಹೋಗಿ
ಲಟ ಪಟ ಅಂದರೆ
ಮುಸುಗಿಟ್ಟು ಮಲಗಿದಾಕೆ ಮರುದಿನವಾದರೂ ಎದ್ದರೆ ಕೇಳಿ!

ನಾನು,
ಅನ್ನೋದೇನೋ ಅಂದು ಬಿಡುವೆ
ಆಮೇಲೆ ಏನಾದರೊಂದು ಮಾಡಿಕೊಂಡರೇನು ಗತಿಯೆಂದು
ಬಹಳ ಅಂಜುವೆ.

ಜೊತೆಗೆ
ಕಸ ಮುಸುರೆ, ಮಕ್ಕಳು ಮರಿ ಕೆಲಸ
ನನಗೆ ಭಾರಿ ಕೆಲಸ.
ಇದೆಲ್ಲಾ ತಿಳಿದೋ ಏನೋ ಅವಳು ಉರಿದಾಡುವಳು
ನಾನು ನಾಯಿಯಂಗೆ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಿರ ಬೇಕಾಗುವುದು
*****

Tagged:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

ಅವಳು ಅಡುಗೆ ಮನೆಯ ಕಪ್ಪಾದ ಡಬ್ಬಿಗಳನ್ನು, ಉಳಿದ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ತೊಳೆಯಲು ಆ ಮಣ್ಣಿನ ಮಾಡು ಹಂಚಿನ ಮನೆಯ ಮುಂದಿನ ತೆಂಗಿನಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ ಅಗಲ ಹಾಸುಗಲ್ಲ ಮೇಲೆ ಕೈಲಿ ಹಿಡಿದಷ್ಟು ತಂದು ತಂದು ಇಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಏಳರ ಬಾಲೆ ಮಗಳು ಕೂಡ ತನ್ನ ಕೈಗೆ ಎತ್ತುವಂತಹ ಡಬ್ಬಿಗಳನ್ನು...

ಆಹಾ! ಏನು ಕಡಲು! ಅ೦ತವಿಲ್ಲದ ಕಡಲು!! ಅಪಾರವಾಗಿಹ ಕಡಲು! ದಿಟ್ಟಿ ತಾಗದ ಕಡಲು!! ಆ ಕಡಲ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಏನು ತೆರೆ! ಏನು ನೊರೆ!! ಏನು ಅಂದ! ಎನಿತು ಚಂದ! ಬಿಚ್ಚಿ ಮುಚ್ಚುವ ಅದರ ನಯವಾದ ತುಟಿಗಳು ಹೊನ್ನರವಿ ಎಸೆದಿರುವ ಚಿನ್ನದಲುಗಳೇಸು! ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣಗಳುಗುವ ಅಚ್ಚು ಪಡಿಯಚ್ಚುಗಳ ಹೊಳಪಿನ ಏನ...

ಸರ್, ಗುಡ್ ಮಾರ್ನಿಂಗ್, ಮೇ ಐ ಕಮೀನ್ ಸರ್ – ನಿತ್ಯ ಆಫೀಸಿನ ಅವಧಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತಲೇ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ರೆಡಿ ಮಾಡಿದ ಹತ್ತಾರು ಕಾಗದ ಪತ್ರಗಳಿಗೆ ಸಹಿ ಪಡೆಯಲು, ಇಲ್ಲವೇ ಹಿಂದಿನ ದಿನದ ಎಲ್ಲ ಫೈಲುಗಳ ಚೆಕ್ ಮಾಡಿಸಲು, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಫೈಲುಗಳ ಕಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಬಾಗಿಲ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ...

ಕೋತಿಯಿಂದ ನಿಮಗಿನ್ನೆಂಥಾ ಭಾಗ್ಯ! ನೀವು ಹೇಳುವ ಮಾತು ಸರಿ! ಬಿಡಿ! ತುಂಗಮ್ಮನವರೆ. ಇದೇನೆಂತ ಹೇಳುವಿರಿ! ಯಾರಾದರೂ ನಂಬುವ ಮಾತೇನರೀ! ಕೊತೀಂತೀರಿ. ಬಹುಲಕ್ಷಣವಾಗಿತ್ತಿರಿ ಎಂತೀರಿ? ಅದು ಹೇಗೋ ಎನೋ, ನಾನಂತೂ ನಂಬಲಾರನರೀ!” “ಹೀಗೆಂತ ನೆರ ಮನೆ ಪುಟ್ಟಮ್ಮನವರು ಹೇಳಿದರು....

ಹೊರ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಲೂರಿ ಕೂತು ಬೀಡಿ ಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದ ಸುಮಯ್ಯಾಗೆ ಕಣ್ಣು ಮತ್ತು ಕಿವಿಯ ಸುತ್ತಲೇ ಆಗಾಗ ಗುಂಯ್.. ಎನ್ನುತ್ತಾ ನೊಣವೊಂದು ಸರಿಸುಮಾರು ಹದಿನೈದು ನಿಮಿಷಗಳಿಂದ ಹಾರಾಡುತ್ತಾ ಕಿರಿಕಿರಿ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಹಿಡಿದು ಹೊಸಕಿ ಹಾಕಬೇಕೆಂದರೆ ಕೈಗೆ ಸಿಗದೆ ಮೈ ಪರಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆನ್ನ...

ಮೂಲ: ಗಾಯ್ ಡಿ ಮೊಪಾಸಾ ಗಗನಚುಂಬಿತವಾದ ಬೀಚ್‌ ವೃಕ್ಷಗಳೊಳಗಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಸೂರ್ಯ ಕಿರಣಗಳು ಹೊಲಗಳ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕನ್ನು ಕೆಡುವುವುದು ಬಲು ಅಪರೂಪ. ಬೆಳೆದ ಹುಲ್ಲನ್ನು ಕೊಯ್ದುದರಿಂದಲೂ, ದನಗಳೂ ಕಚ್ಚಿ ಕಚ್ಚಿ ತಿಂದುದರಿಂದಲೂ ನೆಲವು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತಗ್ಗು ದಿನ್ನೆಯಾಗಿ ಒಡೆದು ಕಾಣುತ್ತಿ...