ಮುನಿಯ ಬೇಡ ಪ್ರಕೃತಿ ಮಾತೆ
ಗೊತ್ತು ನಾವು ಕಟುಕರು
ಇರಲಿ ಕರುಣೆ ಇನ್ನು ಕೊಂಚ
ನಾವು ನಿನ್ನ ಕುವರರು
ನೀನು ತಾಯಿ ಪೊರೆದೆ ನಮ್ಮ
ಇನಿತು ನೋವು ಆಗದಂತೆ
ಇದನು ಅರಿಯದೆ ನಾವು ಬೆಳೆದೆವು
ಎಲ್ಲ ಕ್ರೌರ್‍ಯ ನಾಚುವಂತೆ
ಇಂಥ ತಪ್ಪಿಗೆ ಒಂದು ಏಟು
ನೀನು ಕೊಟ್ಟ ಸುನಾಮಿ
ಇನ್ನು ಸಾಕು ಮೀರಿ ಮಕ್ಕಳ
ಆಗಬೇಡ ಬೇನಾಮಿ
ನಮ್ಮ ಆಸೆಗೆ ಎಲ್ಲಿ ಅಂಕುಶ
ಅದಕೆ ನಮ್ಮ ಕೈಗಳುದ್ದ
ಜೊತೆಗೆ ಆಸೆ ಆಗಿ ದುರಾಸೆ
ಕೊಡಲಿ ಹಿಡಿದೆವು ಮುಗಿಲ ಉದ್ದ
ಅನ್ನ ಕೇಳುವ ಹೊಟ್ಟೆ ಮೀರಿ
ದೇಹ ತುಂಬ ಸಕ್ಕರೆ
ಇಂಥ ಸ್ಥಿತಿಯಲಿ ಬಂದ ಗತಿಯಲಿ
ಸಾವು ನಮ್ಮ ನೆರೆಹೊರೆ
*****
‘ಸಲಾಮ್ರಿ’ ರೈಲಿನ ಹೊತ್ತಾಗಿದೆ. ವೆಂಕಟೇಶನು ಒಂದೇಸವನೆ ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿಯ ಗಡಿಯಾರವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ‘ಸಲಾಮ್ರೀಽ ಏಕ ಪೈಸಾ.’ ಆಗ ಮತ್ತೆ ಒದರಿದಳು. ಟಾಂಗಾದ ತುದಿ ಹಿಡಿದು ಕೊಂಡು ಓಡ… Read more…
ಸಂಜೆ ಮೆಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಚಹಾ ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಎದುರು ಕುಳಿತ ಪ್ರೊಫ಼ೆಸರ್ ಬಾನಲಗಿಯವರು ಕೇಳಿದರು : "ಸ್ಟೈಲಿಸ್ಟಿಕ್ಸ್ ಬಗ್ಗೆ ನಿನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಏನು?" ಅವರು ಬಿಸಿಯಾದ ಚಹಾದ ನೀರನ್ನು ಜಾಡಿಯಿಂದ… Read more…
ಮಂಗಳೂರಿನ ಹೃದಯ ಭಾಗದಿಂದ ಸುಮಾರು ೧೫ ಕಿ.ಮೀ. ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಚಿತ್ರಾಪುರ ಪೇಟೆ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಸಿಟಿಬಸ್ಸುಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುತ್ತಿಲ್ಲವಾದರೂ ಬಸ್ಸುಗಳಿಗೇನೂ ಕಮ್ಮಿಯಿಲ್ಲ. ಎಕ್ಸ್‌ಪ್ರೆಸ್ ಬಸ್ಸುಗಳು… Read more…
ಇದು ಎರಡು ಪರಿವಾರದ ಕತೆ. ಒಂದು ಹಕ್ಕಿ ಪರಿವಾರ, ಇನ್ನೊಂದು ಮನುಷ್ಯ ಪರಿವಾರದ್ದು. ಒಂದು ಸುಂದರ ತೋಟ; ವಿಧವಿಧದ ಗಿಡ ಮರಗಳು; ಅವುಗಳ ಕವಲು ಬಿಟ್ಟ ರೆಂಬೆಗಳಲ್ಲಿ… Read more…
೧೯೯೧ರಲ್ಲಿ ನಾ ವಿಭಾಗೀಯ ಸಾರಿಗೆ ಅಧಿಕಾರಿ ಎಂದು ಬಡ್ತಿ ಹೊಂದಿದೆ! ಇಷ್ಟಕ್ಕೆ ಕೆಲವರು ಹೊಟ್ಟೆ ಉರಿ ಬಿದ್ದರು. ಪ್ರಾಮಾಣಿಕರು, ಶೋಷಿತರು, ವಂಚಿತರು, ಪಾಪದವರು, ಮುಂದೆ ಬರಲಿ ಎಂಬ… Read more…
