ಬಾ ವಸಂತ ಹೊಸ ಬಾಳಿನ
ಬಾಗಿಲ ತೆರೆ ಬಾ,
ಹಳೆ ದಿನಗಳ ತರಗೆಲೆಗಳ
ಸರಿಸಿ ನಡೆದು ಬಾ,
ನಿನಗಾಗೇ ಕಾದಿವೆ
ಜನರ ಮನಗಳು,
ಹೊಸ ತೋರಣ ಕಟ್ಟಿವೆ
ಮಣ್ಣ ಮನೆಗಳೂ.
ಮರಮರವೂ ಚಾಮರ
ನಿನಗೆ ಬೀಸಲು,
ಹೂರಾಶಿಯ ಹೊತ್ತಿವೆ
ಪಥಕೆ ಹಾಸಲು,
ಜಗದ ಹೃದಯ ಕುಣಿಸುವ
ಋತುರಾಜನಿಗೆ,
ನೆಲಸಲಾಯ್ತು ಎಲ್ಲ ಜಗದ
ಮನವು ಮೀಸಲು.
ಆಸೆಯ ಮಿಂಚೆದ್ದಿದೆ
ಜಗದ ಕಣ್ಣಲಿ,
ಶುಭದ ಬೆಳೆ ಏಳಲೆಂದು
ಕಾದ ಮಣ್ಣಲಿ,
ಹಳೆಯ ನೋವ ಮರೆತು ಇಳೆ
ಶುಭವ ಕೋರಿದೆ,
ನಿನ್ನ ಬರವು ವರವಾಗುವ
ಅಭಯ ಬೇಡಿದೆ.
*****
ರೈಲು ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ನಿಂತಿತು! "ಪೇಪರ! ಡೇಲಿ ಪೇಪರ!........ಟಾಯಿಮ್ಸ, ಫ್ರೀ ಪ್ರೆಸ್, ಸಕಾಳ! ಪ್ಲಾಟ ಫಾರ್ಮ ಮೇಲಿನ ಜನರ ನೂರೆಂಟು ಗದ್ದಲದಲ್ಲಿ ಈ ಧ್ವನಿಯು ಎದ್ದು ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಹೋಗುವವರ… Read more…
ಈಗ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ್ನು ದೂಷಿಸುತ್ತಾ ಕಾಲ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಕೃಷ್ಣಾ. ಹೆಂಗಸರಿಗ್ಯಾಕೆ ಅವರ ಪ್ರಿಯಕರರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಆಯುಸ್ಸನ್ನು ಅವನು ಕೊಡುತ್ತಾನೋ? ನೀನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದುದು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದೆ: "ರಾಧೆ, ಈ… Read more…
ಮಾತಿನ ತೆರೆ ಒಂದು "ನೋಡಿ, ಜನರು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಾರೆ! ಈ ಬಂಗಾರದ ಕೃಷ್ಣನ ಮೂರ್ತಿ ಇವಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗಲೂ ಏಕೆ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ! ನನ್ನ ಹತ್ತರ… Read more…
ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ನಿದ್ದೆಯಿಂದ ಎಚ್ಚೆತ್ತ ಕಾದ್ರಿ ಒಮ್ಮೆ ಎಡಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬಲಕ್ಕೆ ಹೊರಳಾಡಿದ. ಹೂ... ಹೂ.... ನಿದ್ರೆ ಬರಲಾರದು. ಎದ್ದು ಕುಳಿತು ಪಕ್ಕದ ಚಾಪೆಯತ್ತ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದ ಪಾತು ಅವನ… Read more…
"Life is as tedious as a twice-told tale" ಧಾರವಾಡದ ಶಾಖೆಯೊಂದಕ್ಕೆ ಸಪ್ತಾಪುರವೆಂಬ ಹೆಸರು, ದೂರ ದೂರಾಗಿ ಕಟ್ಟಿರುವ ಆ ಗ್ರಾಮದ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮನೆಯು… Read more…
