Home / ಕವನ / ಕವಿತೆ / ಹಿರಿಯಾ!

ಹಿರಿಯಾ!

ವಿಚಾರಗಳ ಕುರಿಮುಂದೆಯ ಕಾವಲು ನಿಂತ ಕುರುಬನಂತೆ,
ಗುಂಪು ತಪ್ಪಿಸಿ ಹೋಗುವ ಗುರಿಗಳ ನಾಲಗೆಚಾಚಿಕೊಂಡು ಕಾಯುವ
ನಾಯಿಯಂತೆ,
ಮಣ್ಣಿನ ಬಟ್ಟೆಗಳನುಟ್ಟು ಮಣ್ಣಗೊಂಬೆಯಂತೆ ನಿಂತಿರುವ,
ಪ್ರಾಚೀನ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಯಂತಿದ್ದರೂ ರಾಕೆಟ್ಟುಗಳ
ಅರ್ವಾಚೀನದೋಟವ ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ನಿಯಾಮಕನಂತೆಯೂ,
ಮೇಲೆ ಹಾರೇನೆಂಬುವರ ಕಾಲಹಿಡಿದು ಜಗ್ಗಿ ಕೆಡವುತ್ತ,
ಸಂಕೀರ್ಣ ಗಾಜುಗೋಡೆಗಳ ಒಂದೇ ದೊಣ್ಣೆಯಿಂದ
ಮುಲಾಜಿಲ್ಲದೆ ಚಚ್ಚಿ ನುಚ್ಚು ನೂರು ಮಾಡುತ್ತ,
ಪಂಡಿತಂಮನ್ಯರ ಬೆಂತರಮಾಡಿ ನೀರೂ ಸಿಗದೆ
ಹಪಾಪೀ ಅಲೆಯುವಂತೆ ಮಾಡಿರುವ,
ವೇಗದೋಟಗಳಿಗೆ ಬ್ರೇಕಿನಂತಿರುವ, ಅಡ್ಡ ಒಡ್ಡರುವ,
ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿಯ ಮೇಲೂ ಶೀತಲಶಿಲೆಯಾಗಿ ಕುಳಿತಿರುವ,
ಸುಡುಗಾಡು-ಅರಮನೆಗಳ ಕಟ್ಟೆಕಲ್ಲಿನಂತೆ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುವ
ಗಾಳಿ ಬಿಸಿಲು ಚಳಿಮಳೆಗಳನ್ನುಂಡು ಮೈಮರಗಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರುವ
ಎಲವೋ ಪಳವಾನಿಸಾ! ಹಿರಿಯಾ! ಯಜಮಾನಾ!
ನನ್ನೆಲ್ಲ ಪ್ರಗತಿ ವರ್ತುಲಗಳಿಗೆ ನೀನೇ ಕೇಂದ್ರಬಿಂದು ಕಾಣೊ,
ನನ್ನ ಹರಿದಾಟ ಹಸಿರ ಮೇಯುವಿಕೆಗೆ ನೀನೇ ಹಗ್ಗದ ಗೂಟ ಕಾಣೊ
ನನ್ನ ಹಾಯಿಹಡಗಕ್ಕೆ ನೀನೇ ಕೂವೆ ಮರ ಕಾಣೊ,
ನನ್ನ ಶೋಧಿತ ಲೋಹಗಳಿಗೆ ನೀನೇ ಒರೆಗಲ್ಲು ಕಾಣೊ,
ನನ್ನ ಅತಂತ್ರ ಆವಾಂತರಗಳಿಗೆ ನೀನೆ ಊರುಗೋಲು ಕಾಣೋ
*****

Tagged:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

ಅವಳು ಅಡುಗೆ ಮನೆಯ ಕಪ್ಪಾದ ಡಬ್ಬಿಗಳನ್ನು, ಉಳಿದ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ತೊಳೆಯಲು ಆ ಮಣ್ಣಿನ ಮಾಡು ಹಂಚಿನ ಮನೆಯ ಮುಂದಿನ ತೆಂಗಿನಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ ಅಗಲ ಹಾಸುಗಲ್ಲ ಮೇಲೆ ಕೈಲಿ ಹಿಡಿದಷ್ಟು ತಂದು ತಂದು ಇಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಏಳರ ಬಾಲೆ ಮಗಳು ಕೂಡ ತನ್ನ ಕೈಗೆ ಎತ್ತುವಂತಹ ಡಬ್ಬಿಗಳನ್ನು...

ಆಹಾ! ಏನು ಕಡಲು! ಅ೦ತವಿಲ್ಲದ ಕಡಲು!! ಅಪಾರವಾಗಿಹ ಕಡಲು! ದಿಟ್ಟಿ ತಾಗದ ಕಡಲು!! ಆ ಕಡಲ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಏನು ತೆರೆ! ಏನು ನೊರೆ!! ಏನು ಅಂದ! ಎನಿತು ಚಂದ! ಬಿಚ್ಚಿ ಮುಚ್ಚುವ ಅದರ ನಯವಾದ ತುಟಿಗಳು ಹೊನ್ನರವಿ ಎಸೆದಿರುವ ಚಿನ್ನದಲುಗಳೇಸು! ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣಗಳುಗುವ ಅಚ್ಚು ಪಡಿಯಚ್ಚುಗಳ ಹೊಳಪಿನ ಏನ...

ಸರ್, ಗುಡ್ ಮಾರ್ನಿಂಗ್, ಮೇ ಐ ಕಮೀನ್ ಸರ್ – ನಿತ್ಯ ಆಫೀಸಿನ ಅವಧಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತಲೇ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ರೆಡಿ ಮಾಡಿದ ಹತ್ತಾರು ಕಾಗದ ಪತ್ರಗಳಿಗೆ ಸಹಿ ಪಡೆಯಲು, ಇಲ್ಲವೇ ಹಿಂದಿನ ದಿನದ ಎಲ್ಲ ಫೈಲುಗಳ ಚೆಕ್ ಮಾಡಿಸಲು, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಫೈಲುಗಳ ಕಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಬಾಗಿಲ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ...

ಕೋತಿಯಿಂದ ನಿಮಗಿನ್ನೆಂಥಾ ಭಾಗ್ಯ! ನೀವು ಹೇಳುವ ಮಾತು ಸರಿ! ಬಿಡಿ! ತುಂಗಮ್ಮನವರೆ. ಇದೇನೆಂತ ಹೇಳುವಿರಿ! ಯಾರಾದರೂ ನಂಬುವ ಮಾತೇನರೀ! ಕೊತೀಂತೀರಿ. ಬಹುಲಕ್ಷಣವಾಗಿತ್ತಿರಿ ಎಂತೀರಿ? ಅದು ಹೇಗೋ ಎನೋ, ನಾನಂತೂ ನಂಬಲಾರನರೀ!” “ಹೀಗೆಂತ ನೆರ ಮನೆ ಪುಟ್ಟಮ್ಮನವರು ಹೇಳಿದರು....

ಹೊರ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಲೂರಿ ಕೂತು ಬೀಡಿ ಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದ ಸುಮಯ್ಯಾಗೆ ಕಣ್ಣು ಮತ್ತು ಕಿವಿಯ ಸುತ್ತಲೇ ಆಗಾಗ ಗುಂಯ್.. ಎನ್ನುತ್ತಾ ನೊಣವೊಂದು ಸರಿಸುಮಾರು ಹದಿನೈದು ನಿಮಿಷಗಳಿಂದ ಹಾರಾಡುತ್ತಾ ಕಿರಿಕಿರಿ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಹಿಡಿದು ಹೊಸಕಿ ಹಾಕಬೇಕೆಂದರೆ ಕೈಗೆ ಸಿಗದೆ ಮೈ ಪರಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆನ್ನ...

ಮೂಲ: ಗಾಯ್ ಡಿ ಮೊಪಾಸಾ ಗಗನಚುಂಬಿತವಾದ ಬೀಚ್‌ ವೃಕ್ಷಗಳೊಳಗಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಸೂರ್ಯ ಕಿರಣಗಳು ಹೊಲಗಳ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕನ್ನು ಕೆಡುವುವುದು ಬಲು ಅಪರೂಪ. ಬೆಳೆದ ಹುಲ್ಲನ್ನು ಕೊಯ್ದುದರಿಂದಲೂ, ದನಗಳೂ ಕಚ್ಚಿ ಕಚ್ಚಿ ತಿಂದುದರಿಂದಲೂ ನೆಲವು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತಗ್ಗು ದಿನ್ನೆಯಾಗಿ ಒಡೆದು ಕಾಣುತ್ತಿ...