ಮರಳಿ ಬಾರೆ ಪ್ರಕೃತಿ ಮಾತೆ
ಮರಳಿ ತೋರೆ ನಿನ್ನನು
ನಾವು ಸಿಡಿದು ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ
ಪಾರು ಮಾಡೆ ನಮ್ಮನು
ಹಕ್ಕಿ ಹಾಡು ಕೇಳಬೇಕಿದೆ
ಅದಕೆ ಕಿವಿಗಳು ಕಾದಿವೆ
ಗುಬ್ಬಿ ಗೂಡು ಕಟ್ಟಬೇಕಿದೆ
ಅದಕೆ ಹೃದಯ ತೆರೆದಿವೆ
ಗಾಳಿ ಕೊಳಲ ನೂರು ಸ್ವರಕೆ
ಅಬ್ಬರದ ಮನ ಜಾರಿದೆ
ಬದುಕಿ ಉಳಿವ ಒಂದೆ ಆಸೆಗೆ
ಜೀವ ಕುಲ ಕೈ ಮುಗಿದಿದೆ
ಕೋಪ ಬೇಡ ತಾಪ ಬೇಡ
ನಾವು ತಪ್ಪಿಗೆ ಬಾಧ್ಯರು
ಚರಾಚರಗಳ ಶಾಪ ಜೊತೆಗೆ
ಪಾಪದಲಿ ನಾವ್ ಆದ್ಯರು
ಮರಳಿ ಬಾರೆ ಪ್ರಕೃತಿ ಮಾತೆ
ನಾವು ನಿನ್ನ ಕುಡಿಗಳು
ತಾಯಿ ಮಡಿಲಲಿ ಮಕ್ಕಳಾಡುವ
ನಮಗೆ ಬೇಕಾಽ ದಿನಗಳು
*****
‘ಸಲಾಮ್ರಿ’ ರೈಲಿನ ಹೊತ್ತಾಗಿದೆ. ವೆಂಕಟೇಶನು ಒಂದೇಸವನೆ ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿಯ ಗಡಿಯಾರವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ‘ಸಲಾಮ್ರೀಽ ಏಕ ಪೈಸಾ.’ ಆಗ ಮತ್ತೆ ಒದರಿದಳು. ಟಾಂಗಾದ ತುದಿ ಹಿಡಿದು ಕೊಂಡು ಓಡ… Read more…
ಊರಿನ ಕೊನೆಯಂಚಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಕೆರೆಯಂಗಳದಲ್ಲಿ ಅಣಬೆಗಳಂತೆ ಮೈವೆತ್ತಿದ್ದ ಗುಡಿಸಲುಗಳಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯದು ಅವಳದಾಗಿತ್ತು. ನಾಲ್ಕೈದು ಸಾರಿ ಮುನಿಸಿಪಾಲಿಟಿಯವರು ಆ ಗುಡಿಸಲುಗಳನ್ನು ಕಿತ್ತು ಹಾಕಿದ್ದರೂ ಮನುಷ್ಯ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಸೂರಿನ ಅದಮ್ಯ ಅವಶ್ಯಕ… Read more…
ಮೇಲೆ ವಿಶಾಲವಾದ ನೀಲಮಯ ನಭೋಮಂಡಲ. ಲೋಕವನ್ನೆ ಅವಲೋಕಿಸ ಹೊರಟವನಂತೆ ದಿನಮಣಿಯು ದೀಪ್ತಿಯುಳ್ಳವನಾಗಿ ಮೂಡಣದಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದಾನೆ. ಅವನ ಪ್ರಖರ ಕಿರಣಗಳು ನೀರಿನೆಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕೆಳಗು ಮೇಲಾಗುತ್ತಿವೆ. ಚಿಕ್ಕವರು ದೊಡ್ಡವರು… Read more…
ನಮ್ಮಂತಹ ಈಗಿನ ಜನಗಳಿಗೆ ಹೊಲ, ಮನೆ, ಪೂರ್ವಾರ್ಜಿತ ಆಸ್ತಿ ಪಾಸ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಆದರವಿಲ್ಲೆಂದು ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರು ಮೇಲಿಂದ ಮೇಲೆ ಏನನ್ನೋ ಒಟಗುಟ್ಟುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ನಾವಾದರೋ ಹಳ್ಳಿಯನ್ನು ಕಾಣದೆ ಎಷ್ಟೋ… Read more…
ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಅವಳೇಕೋ ತುಂಬಾ ಕಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ- ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷಗಳೇ ಸಂದರೂ ಮರೆಯಾಗಿಲ್ಲ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ನಡೆಯಬಾರದ ಅಥವಾ ನಡೆಯಲೇಬೇಕಾದ ಅನೇಕ ಘಟನೆಗಳು ನಡೆದು ಹೋಗಿವೆ. ದೈಹಿಕವಾಗಿ, ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ, ವ್ಯಾವಹಾರಿಕವಾಗಿ,… Read more…
