ನಿನ್ನ ಗಾನದ ಸವಿಗೆ
ನನ್ನೆದೆಯ ಬಾನಿನಲಿ
ಆಡುವುವು ಮುಸ್ಸಂಜೆ ಮುಗಿಲು;
ಹೊಂಬಿಸಿಲ ಕಾಂತಿಯಲಿ
ಹಾಯುವುವು ಹಕ್ಕಿಗಳು
ಬೆರೆಸುತ್ತ ಮುಗಿಲಲ್ಲಿ ನೆರಳು
ಎದೆಯ ಗಾಯಗಳೆಲ್ಲ
ಉರಿಯಾರಿ ಮಾಯುವುವು,
ಹಾಯೆನಿಸಿ ತಂಪಾಗಿ ಜೀವ;
ಕನಸುಗಳ ಆಕಾಶ-
ಗಂಗೆಯಲಿ ಮೀಯುವುದು
ಮರೆತು ಈ ಲೋಕದಾ ನೋವ
ಭೋರೆಂದು ಸುರಿಯುವುವು
ಭಾವನೆಯ ಧಾರೆಗಳು
ತುಳುಕುವುದು ತಿಂಗಳಿನ ಕಾಂತಿ;
ತಾಯಿ ಮರಿಯನು ತಬ್ಬಿ
ಪ್ರೇಮ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಹಬ್ಬಿ
ಹರಿವುದು ಅಲೌಕಿಕದ ಶಾಂತಿ
*****
Latest posts by ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣ ಭಟ್ಟ ಎನ್ ಎಸ್ (see all)
- ಕೃಷ್ಣಭಕ್ತರ ಕುಣಿತ - April 15, 2021
- ಸೀನಿಯರ್ ಕ್ರಿಕೆಟಿಗನ ಸಂಜೆ - April 8, 2021
- ಅರ್ಧಸತ್ಯದ ಪ್ರಾಪ್ತಿ - April 1, 2021