ಹೆಣ್ಣು
ಕಣ್ಣು
ಬಿಟ್ಟು
ಚೆಲುವೆಂದಳು!
ಗಂಡು:
ಹಪಹಪಿಸಿ…
“ಅಯ್ಯೋ ದೇವರೇ!ಽ…
ಹೆಣ್ಣಿಗಿಶ್ಟು ಚೆಲುವು?!”
ಕೊರಗಿ…
ಸೊರಗಿ…
ಕಣ್ಣು
ಬಿಟ್ಟೆ!
ದೇವರೆಂದ:
ಹೆಣ್ಣಿನಂದ:
ಗಂಡಿಗೆಂದ!
ದುಂಬಿಗೆಂದ,
ನೀ ನಾರಿಗೆಂದ!
ಜಗದ ಶಾಂತಿಗೆಂದ.
ಸ್ವಲ್ಪ ತಡಿಯೆಂದ!
ಗಂಡು:
ಆ ಕ್ಷಣದಿ
ದುಂಬಿಯಾದ!
ಮಕರಂದ…
ಹೀರಿ-
“ಪುರ್ರೆಂದು”
ಹಾರಿದ!
ಪರಾಗ ಸ್ಪರ್ಶಕೆ…
ಮಾಗಿ ಹಣ್ಣಾಯಿತು
ಈ ಹೆಣ್ಣು!
ಮಣ್ಣಾಯಿತು
ಹಣ್ಣು!
ಹೋಳಾಗಿ
ಹಾಳಾಗಿತು.
*****