ತೊರೆದು ಹೋಗದಿರೊ ಜೋಗಿ
ಅಡಿಗೆರಗಿದ ಈ ದೀನಳ ಮರೆತು
ಸಾಗುವ ಏಕೆ ವಿರಾಗಿ?
ಪ್ರೇಮ ಹೋಮದ ಪರಿಮಳ ಪಥದಲಿ
ಸಲಿಸು ದೀಕ್ಷಯೆನಗೆ;
ನಿನ್ನ ವಿರಹದಲೆ ಉರಿದು ಹೋಗಲೂ
ಸಿದ್ಧಳಿರುವ ನನಗೆ.
ಹೂಡುವೆ ಗಂಧದ ಚಿತೆಯ
ನಡುವ ನಿಲುವ ನಾನೇ;
ಉರಿ ಸೋಂಕಿಸು ಪ್ರಭುವೇ ಚಿತಗೆ
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನೀನೇ.
ಉರಿದೂ ಉಳಿವೆನು ಬೂದಿಯಲಿ
ಲೇಪಿಸಿಕೋ ಆದ ಮೈಗೆ,
ಮೀರಾಪ್ರಭು ಗಿರಿಧರನೆ ಜ್ಯೋತಿಯು
ಜ್ಯೋತಿಯ ಸೇರಲಿ ಹೀಗೆ.
****