ಏ ಬಕಾಸುರ ಕಾಲ! ಸಿಂಹದುಗುರುಗಳನ್ನು
ಮೊಂಡಾಗಿಸುವೆ, ಭೂಮಿ ತನ್ನ ಸಂತತಿಯನ್ನೆ
ನುಂಗುತಿದೆ ನಿನ್ನಿಂದ, ವ್ಯಾಘ್ರದ ಬಾಚಿ ಹಲ್ಲನ್ನು
ಕಿತ್ತೆಸೆವೆ ನೀನು, ಪ್ರಾಚೀನ ಫೀನಿಕ್ಸನ್ನೆ
ರಕ್ತದಲಿ ಕುದಿಸುವೆ, ಹರ್ಷದುಃಖಗಳನ್ನು
ಓಡುತ್ತಲೇ ಎಲ್ಲ ಋತುಗಳಿಗೆ ಬಡಿಸುವೆ;
ಸುವಿಶಾಲ ಲೋಕದ ಅಂದ ಚೆಂದಗಳನ್ನು
ಚಿಂದಿಗೂಳಿಸಲು ಏನೆ ಮಾಡು ನೀ ಒಪ್ಪುವೆ;
ಆದರೀ ಕೀಳು ಅಪರಾಧವನು ಮಾಡದಿರು
ನನ್ನವನ ಮಧುಮುಖವ ಸೋಕದಿರು ನಿನ್ನ ಸುಡು-
ಗಳಿಗೆ ಚಾಣಗಳಿಂದ, ಅಲ್ಲಿ ಗೆರೆ ಕೊರೆಯದಿರು
ಬರುವ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಸವಿ ಮಾದರಿಯ ಉಳಿಯಬಿಡು
ಮುದಿ ಕಾಲ ನೀ ಏನೆ ಮಾಡು, ಈ ಕವಿತೆಯಲಿ
ನನ್ನ ಪ್ರಿಯ ಉಳಿವ ಚಿರಕಾಲ ಯೌವನದಲಿ.
*****
ಮೂಲ: ವಿಲಿಯಂ ಷೇಕ್ಸ್‌ಪಿಯರ್
Sonnet 19
Devouring Time blunt thou the Lion’s paws
ಏ ಬಕಾಸುರ ಕಾಲ! ಸಿಂಹದುಗುರುಗಳನ್ನು
