ನನ್ನವಳ ಕಣ್ಣು ರವಿಯಂತೆ ಖಂಡಿತ ಇಲ್ಲ.
ಅವಳ ತುಟಿ ಕೂಡ ಹವಳದ ಹಾಗೆ ಕೆಂಪಲ್ಲ ;
ಮೊಲೆ ಬಣ್ಣ ತುಸು ಕಂದು, ಹಿಮದಂಥ ಬಿಳುಪಲ್ಲ,
ಕೂದಲೋ ತಂತಿ ಥರ, ತಲೆಯೊ ಕರಿ ತಂತಿ ಹೊಲ.
ರೇಷ್ಮೆ ನುಣುಪಿನ ಕೆಂಪು ಬಿಳಿ ಗುಲಾಬಿಯ ಬಲ್ಲೆ,
ಅದನು ನಾ ಕಂಡಿಲ್ಲ ನನ್ನವಳ ಕೆನ್ನೆಯಲಿ.
ಅವಳು ಸೂಸುವ ಉಸಿರಿಗಿಂತ ಹಿತವಿದೆ, ಮೊಲ್ಲೆ
ಜಾಜಿ ಸಂಪಿಗೆಯಂಥ ಹಲವು ಪರಿಮಳಗಳಲಿ,
ಅವಳ ಸವಿನುಡಿಯ ಆಲಿಸುವಾಸೆ ಇದೆ ನನಗೆ,
ಅದರದಕಿಂತ ಸಂಗೀತವೇ ಸವಿ ಬಲ್ಲೆ;
ನೆಲನಡೆವ ದೇವತೆಯ ಕಂಡಿಲ್ಲ ಈ ವರೆಗೆ,
ನನ್ನರಸಿ ನಡೆವಾಗ ಚಲಿಸುವುದು ನೆಲದಲ್ಲೆ.
ಆದರೂ ದೇವರಾಣೆಗು ಅವಳು ಚೆಲುವೆಯೇ,
ಹುಸಿಯುಪಮೆ ಹೊತ್ತ ಹೆಣ್ಣಿನ ಹಾಗೆ ವಿರಳವೇ.
*****
ಮೂಲ: ವಿಲಿಯಂ ಷೇಕ್ಸ್‌ಪಿಯರ್
Sonnet 130
My mistress’ eyes are nothing like the sun