ಎಷ್ಟೊತ್ತಿನ ವರೆಗೆ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಮುಚ್ಚಾಲೆ
ನೀನು ಕಾಡಿದರೆ ನಾ ಸಹಿಸೆನು
ಎನ್ನ ಮನದ ಭಾವಗಳು ನಿನಗಾಗಿ ಸೋತಿವೆ
ನಿನ್ನ ರೂಪಕಾಣದೆ ನಾ ತಾಳೆನು
ಏಸು ಮನುಜರಿದ್ದರೂ ನಾನು ತಬ್ಬಲಿ
ಪ್ರಪಂಚ ಇದು ಕಾಣದ ಹೆಬ್ಬುಲಿ
ಎದುರಾಳಿಯಂತೆ ನಿತ್ಯ ಹೋರಾಟವು
ನನ್ನ ಬದುಕು ಸಾಗಿದೆ ಇದೇ ಮಬ್ಬಲಿ
ನಿನ್ನ ತಾಣದಿ ಬಂದೆ ನಿನ್ನ ಮರೆತೆ
ಎದೆಯ ಕರೆಯನ್ನು ಕೇಳದೆ ಹೋದೆ
ತನುವಿನ ಹಮ್ಮಿನಲಿ ನಿತ್ಯ ಮರೆದೆ
ಇನ್ನು ತಾಳೆನು ನಾನು ಈ ಭವದ ಭಾದೆ
ನಿನ್ನ ನೆನಪೇ ಅಮೃತವು ಮರೆವೆ ವಿಷ
ಇಂದ್ರಿಯ ಭೋಗವೆಲ್ಲ ಬಿಸಿಲು ಗುದರೆ!
ನನ್ನ ಅಸಹಾಯಕತೆ ಹರಿಯೆ ಅರಿಯಲಾರೆಯಾ
ಮಾಣಿಕ್ಯ ವಿಠಲನ ಮೊರೆ ಕೇಳದಾದರೆ!!
*****