ದೂರ ದೂರ ದೂರ ಗುಡ್ಡ
ಹಾರಿ ಹಾರಿ ಬರುತ್ತಿವೆ
ಹಸಿರು ಹೊಗರು ಹಣ್ಣು ಹೂವು
ತೂರಿ ತೂರಿ ತರುತಿವೆ ||೧||
ಅಗೊ ಅಲ್ಲಿ ತಗೊ ಇಲ್ಲಿ
ನುಗ್ಗಿ ನುಗ್ಗಿ ಬಂದವು
ದಿಗಿಲು ದಾಟಿ ಭುಗಿಲು ದಾಟಿ
ಹಿಗ್ಗಿ ಹಿಗ್ಗಿ ನಿಂದವು ||೨||
ಯಾರು ಏನು ಎಂಬ ಚಿಂತೆ
ಓಡಿ ಓಡಿ ಹೋಗಲಿ
ಅವನೆ ಅವನೆ ಎಂಬ ಭಾವ
ಮನನ ಮನನವಾಗಲಿ ||೩||
ಡವಿಗೆ ಢೋಲು ಢಾಲು ಸಾಕು
ಬಂತು ನೋಡು ಸಂತಸಾ
ಹೊಳೆಯು ತುಂಬಿ ಇಳೆಯು ತುಂಬಿ
ತುಳುಕಿ ಹರ್ಷ ಹುಮ್ಮಸಾ ||೪||
*****
"ಏ ಕಾಗಿ, ಕಾಳೀ ಮಗನ! ಯಾಕ ಕೂಗ್ತೀಯಾ?" ಭಾವಿಯಲ್ಲಿಯ ಹಗ್ಗ ಮೇಲೆ ಕೆಳಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಮೊಳ ಹಗ್ಗ ಸೇದಿದರೆ ಅರ್‍ಧ ಮೊಳ ಒಳಗೆ ಸೇರಿರುತ್ತದೆ. "ಥೂ… Read more…
ಪ್ರಮೋದನಗರದ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿ ಹೂವಿನಹಳ್ಳಿಯೆಂಬದೊಂದು ಗ್ರಾಮವಿರುವದು. ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರೌಢರಾಯನೆಂಬ ದೊಡ್ಡ ವೃತ್ತಿವಂತನಾದ ಗೃಹಸ್ಥನಿದ್ದನು. ಪ್ರೌಢರಾಯರಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಗಂಡುಮಕ್ಕಳೂ, ಒಬ್ಬ ಹೆಣ್ಣು ಮಗಳೂ ಇದ್ದರು. ರಾಯರ ಹಿರಿಯ ಮಗನಾದ ರಾಮಚಂದ್ರರಾಯನು… Read more…
"Life is as tedious as a twice-told tale" ಧಾರವಾಡದ ಶಾಖೆಯೊಂದಕ್ಕೆ ಸಪ್ತಾಪುರವೆಂಬ ಹೆಸರು, ದೂರ ದೂರಾಗಿ ಕಟ್ಟಿರುವ ಆ ಗ್ರಾಮದ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮನೆಯು… Read more…
ಇದು ಎರಡು ಪರಿವಾರದ ಕತೆ. ಒಂದು ಹಕ್ಕಿ ಪರಿವಾರ, ಇನ್ನೊಂದು ಮನುಷ್ಯ ಪರಿವಾರದ್ದು. ಒಂದು ಸುಂದರ ತೋಟ; ವಿಧವಿಧದ ಗಿಡ ಮರಗಳು; ಅವುಗಳ ಕವಲು ಬಿಟ್ಟ ರೆಂಬೆಗಳಲ್ಲಿ… Read more…
"ಒಳ್ಳೇದು, ಅವನನ್ನು ಒಳಗೆ ಬರಹೇಳು" ಎಂದು ಪ್ರೇಮಚಂದನು- ಘನವಾದ ವ್ಯಾಪಾರಸ್ಥನು- ಆಢ್ಯತೆಯಿಂದ, ತಾನು ಆಡುವ ಒಂದೊಂದು ಶಬ್ದವನ್ನು ತೂಕಮಾಡಿ ಚಲ್ಲುವಂತೆ ಸಾವಕಾಶವಾಗಿ ನುಡಿದನು. ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದ ವೃದ್ಧ… Read more…
