ರಾಜ್ಯ ಹಲವು ಆದರೇನು
ರಾಷ್ಟ್ರ ನಮಗೆ ಒಂದೇ;
ಜಾತಿ ಭಾಷೆ ಎಷ್ಟೆ ಇರಲಿ
ಭಾವಮೂಲ ಒಂದೇ.
ಬೇರು ಚಿಗುರು ಹೂವು ಕಾಯಿ
ಕೊಂಬೆ ಕಾಂಡಗಳಲಿ
ಹರಿವುದೊಂದೆ ಜೀವರಸ
ಇಡೀ ತರುವಿನಲ್ಲಿ
ಥಳ ಥಳ ಥಳ ಹೊಳೆವ ಹಲವು
ಬಿಡಿಮಣಿಗಳ ನಡುವೆ
ಹಾದು ಬಂದ ಸೂತ್ರವಾಯ್ತು
ಹೂಳೆವ ರತ್ನಮಾಲೆ
ಒಂದೇ ನಭದ ಹಿನ್ನೆಲೆ
ನೂರು ಮುಗಿಲ ಲೀಲೆ
ಸಾಲು ಹತ್ತು ಇದ್ದರೂ
ಬುಡಕೆ ಒಂದೆ ಹಾಳೆ!
*****