ಖಯಾಲು

ಖಯಾಲಿಗೆ ನನ್ನ ಎಲ್ಲವನ್ನು
ನಾನು ಒಪ್ಪಿಸಿದ್ದೇನೆ
ಖುಷಿಯಾಗುತ್ತದೆ,
ಎಲ್ಲವು ವರ್ಣಮಯ
ಸುಖಕರ ಕಾಣುತ್ತದೆ.
ವೇದನೆ, ಭಾವನೆ ಅದರಲ್ಲಿಯೆ
ಸರ್ವಕಾಲದ ಅಸ್ತಿಯಾಗಿದೆ.
ಅದು ಬದುಕಿನ ಜಂಜಡದಿಂದ
ದೂರವಿಡುವ
ಅಮಲಿನ ಮೈಮರೆಯಲ್ಲಿ
ಕರಗಿಸುವ ಸೆರೆಯಾಗಿದೆ.
ನೋವು-ನಲಿವು
ಮುಗಿಯದ ಪೇಚು
ಅದರಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಂಡು
ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ಒಂದು
ಅಂಗವಾಗಿ ಬೆಸೆದು ಕೊಂಡಿದೆ.
ನನ್ನವಳು ಗೊಂಬೆಯಾಗಿ
ನೆರೆಯವಳು ರಂಬೆಯಾಗಿ
ಖಯಾಲಿನಲ್ಲಿ
ನನ್ನನ್ನು ರಂಜಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ಖಯಾಲಿನ ಜೊತೆಗಿನ ನನ್ನ
ಸಂಬಂಧ ಅಥಾಹ ಆಳ
ಅರಿಯದ, ಕಾಣದ ನಿರಾಳ
ಇದರ ಕಡಿಯನ್ನು ಕಡಿಯದೆ
ನಿರಂತರತೆಯನ್ನು ಮುರಿಯದೆ
ನಿಶ್ಚಿಂತೆ ಇದ್ದ ಕಾಲವ ಕಳೆವ
ಬದುಕಿನ ವ್ಯಥೆಗಳನು ಮರೆವ
ಸಲುವಾಗಿ
ನನ್ನ ಎಲ್ಲವನು ಖಯಾಲಿನ
ವಶ ಒಪ್ಪಿಸಿದ್ದೇನೆ.
*****

Leave a Reply

 Click this button or press Ctrl+G to toggle between Kannada and English

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Previous post ನೂರಾರು ನೆನಪುಗಳಲ್ಲಿ
Next post ಸಹನೆ ಸಾಧನೆಗಳಿಲ್ಲದೆ ಸಾವಯವವೆಂತು?

ಸಣ್ಣ ಕತೆ

  • ಗಿಣಿಯ ಸಾಕ್ಷಿ

    ಹತ್ತಿರವಿದ್ದ ನೆರೆಹೊರೆಯ ಮನೆಯವರಿಗೆ ಗಿಣಿಯ ಕೀರಲು ಕಿರುಚಾಟ ಕೂಗಾಟ ಸತತವಾಗಿ ಕೇಳಿಬಂದಾಗ ಅವರು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಧಾವಿಸಿ ಬಂದಿದ್ದರು. ಗೌರಿಯು ಕಳೇಬರವಾಗಿ ಬಿದ್ದಿರುವುದು ನೋಡಿ ಅವರಿಗೆ ದಿಗ್ಭ್ರಾಂತಿಯಾಯಿತು. ಅವಳ… Read more…

  • ದೇವರು

    ನನ್ನ ದೇವರಿಗೆ, ಬಹಳ ದಿನಗಳ ನಂತರ ನಿಮಗೆ ಕಾಗದ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಏಕೆಂದರೆ ನೀವು ಬರೆದ ಕಾಗದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ಕೇಳಿದ್ದೀರಿ. ನಾನೀಗ ಉತ್ತರ ಬರೆಯಲೇಬೇಕು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. "ಪತಿಯೇ ದೇವರು"… Read more…

  • ಕರಿಗಾಲಿನ ಗಿರಿರಾಯರು

    ಪ್ರಜಾಪೀಡಕನಾದ ಮೈಸೂರಿನ ಟೀಪೂ ಸುಲ್ತಾನನನ್ನು ಶ್ರೀರಂಗ ಪಟ್ಟಣದ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಕೊಂದು ಅವನ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಶ್ ಸರಕಾರ ದವರು ತಮ್ಮ ವಶಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಕಾಲಕ್ಕೆ, ಉತ್ತರಕರ್ನಾಟಕದ ನಿವಾಸಿಗಳಾದ ಅನೇಕ… Read more…

  • ದೇವರ ನಾಡಿನಲಿ

    ೧೯೯೮ ಜೂನ್ ತಿಂಗಳ ಮೊದಲ ವಾರದಲ್ಲಿ ನಾ ದೇವರನಾಡಿನಲಿ, ವಿಭಾಗೀಯ ಸಾರಿಗೆ ಅಧಿಕಾರಿ ಎಂದು, ವಿಭಾಗೀಯ ಕಛೇರಿ ಮಂಗಳೂರು ವಿಭಾಗ ಅಂದರೆ.... ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ... ಹರ್ಷದಿ,… Read more…

  • ನಂಟಿನ ಕೊನೆಯ ಬಲ್ಲವರಾರು?

    ಕುಳಿತವನು ಅಲುಗದಂತೆ ತದೇಕ ಚಿತ್ತದಿಂದ ಕಡಲನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ. ಹಾಗೇ ಕುಳಿತು ಅರ್ಧಗಂಟೆ ಕಳೆದಿತ್ತು. ಮೊಲದ ಬಾರಿಗೆ ಕಡಲ ಕಂಡವನ ಚಿತ್ತ ಕಲಕುವುದೇಕೆಂದು ಕುಳಿತಲ್ಲೇ ಅವನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ತಿರುಗಾಡಿ… Read more…