ಮೌನದಲಿ

ಮೌನದಲಿ ಮರ ಕಂಪಿಸಿ ಒಡಲೊಳು ಜೀವಿಗಳು ಝಲ್ಲನೆ ಮುಲುಕಾಡಿ ಮರು ಮುಂಜಾನೆ ಯಾವ ಹಂಗಿಲ್ಲದೇ ಚಿಗಿರಿದ ಹಸಿರು ಮೌನದಲಿ ಮಾತುಗಳು ಸುಮ್ಮನೆ ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಡಿಕ್ಕೀ ಹೊಡೆದುಕೊಂಡು ಮೆಲ್ಲನೆ ಚಲಿಸಿದ ಭಾವ ಒಡಲು ಗರ್ಭದ ಕತ್ತಲೆ...

ಓ ತಾಯಿ!

ಓ ತಾಯಿ! ಭೂತಾಯಿ! ನೀ ಬರಿಯ ನೆರಳಂತೆ, ನಾವೆಲ್ಲ ಅವ್ಯಕ್ತ ಛಾಯೆಯಂತೆ. ಸತ್ಯ ಸತ್ವವು ಬೇರೆ ಜಗದೊಳಗೆ ಇಹುದಂತೆ, ಅದಕಾಗಿ ಅಳಿದವರೆ ಉಳಿದರಂತೆ! ಈ ಮಾತ ಮಾಯೆಯಲಿ ಸಿಕ್ಕಿ ಸೋತರ ಕಂಡು, ನಿನ್ನೆದೆಯ ಉರಿಬೆಂಕಿ...