ನನ್ನತನವನು ನಿನ್ನತನದಲಿ
ಗಂಧದಂತೆ ತೇಯುವೆ
ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ತಾಳ ತಮ್ಮಟೆ
ಗಂಟು ಮೂಟೆ ಕಟ್ಟುವೆ
ನಿನ್ನ ಪಾದಕೆ ಒಟ್ಟುವೆ
ಅಂತರಂಗದ ಹುಚ್ಚು ಆಸೆಯ
ಬಿಚ್ಚಿ ಬಿಡಿಸಿ ಚಲ್ಲುವೆ
ಕಲ್ಲು ಮಣ್ಣು ಮುಳ್ಳು ಕೊಟ್ಟು
ಹಾಲು ಬೆಣ್ಣೆ ಪಡೆಯುವೆ
ಬಾಳೆ ಹಣ್ಣು ಸವಿಯುವೆ
ನೀನೆ ತಂದಿ ನೀನೆ ತಾಯಿ
ನೀನೆ ನನ್ನ ಬಳಗವು
ನೀನೆ ಚಂದ್ರ ನೀನೆ ತಾರೆ
ನೀನೆ ನನ್ನ ಪ್ರಾಣವು
ಪ್ರಾಣ ನಿನ್ನ ತ್ರಾಣವು
ನಿನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಯಾರು ಇಲ್ಲಾ
ನನ್ನದೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನದು
ನೀನೆ ಬೆಲ್ಲಾ ನೀನೆ ಎಲ್ಲಾ
ನೀನೆ ಹುಳಿಯು ಖಾರವು
ನೀನೆ ಉಪ್ಪು, ಬ್ಯಾಳಿಯು
*****
ಬೆಳಗು ಮುಂಜಾನೆ ಎಂಟು ಗಂಟೆಗೆ ಹೊಗೆಬಂಡಿಯು XX ಸ್ಟೇಶನಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಂತಿತು. ಸಂತ್ರಾಧಾರವಾಗಿ ಮಳೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿರುವದರಿಂದ ಪ್ರಯಾಣಸ್ಥರು ಬೇಸತ್ತು ಗಾಡಿಯಿಂದ ಯಾವಾಗ ಇಳಿಯುವೆವೋ ಎಂದೆನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು. ನಿರ್ಮಲಾಬಾಯಿಯು ಅವಳ… Read more…
ಯೀ ಕತೀನ ನಾ... ಯೀಗಾಗ್ಲೇ, ಬರ್ಲೇಬೇಕಾಗಿತ್ತು! ಆದ್ರೆ ನಾ ಯೀತನ್ಕ... ಯಾಕೆ ಬರ್ಲೀಲ್ಲ? ನನ್ಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಯಿದು ನಡೆದಿದ್ದು... ೧೯೬೬ರಲ್ಲಿ. ‘ವುಗಾದಿ ಮುಂದೆ ತಗಾದಿ...’ ಅಂಬಂಗೆ, ವುಗಾದಿ… Read more…
‘ಸಲಾಮ್ರಿ’ ರೈಲಿನ ಹೊತ್ತಾಗಿದೆ. ವೆಂಕಟೇಶನು ಒಂದೇಸವನೆ ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿಯ ಗಡಿಯಾರವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ‘ಸಲಾಮ್ರೀಽ ಏಕ ಪೈಸಾ.’ ಆಗ ಮತ್ತೆ ಒದರಿದಳು. ಟಾಂಗಾದ ತುದಿ ಹಿಡಿದು ಕೊಂಡು ಓಡ… Read more…
ಅಜ್ಜವಿ-ಮೊಮ್ಮಗ ಇದ್ರು. ಅವ ಅಜ್ಜವಿಕಲ್ ಯೇನೆಂದ? "ತಾನು ಕಾಶಿಗೆ ಹೋಗಬತ್ತೆ. ಮೂರ ರೊಟ್ಟಿ ಸುಟಕೊಡು" ಅಂತ. "ಮಗನೇ, ಕಾಶಿಗೆ ಹೋದವರವರೆ, ಹೋದೋರ ಬಂದೋರಿಲ್ಲ. ನೀ ಕಾಶಿಗೆ ಹೋಗ್ವದೆ… Read more…
ಒಂದು ವಾರದಿಂದಲೇ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತಯಾರಿ ನಡೆದಿತ್ತು. ತಂಗಿಯನ್ನು ನೋಡಲು ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ ವರ ಬರುವವನಿದ್ದ. ಗೋಪಿ ಅವಳನ್ನು ಆ ವರನ ಹೆಸರೆತ್ತಿ ಚುಡಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದ, ರೇಗಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಅವಳ ಕೆನ್ನೆ ಕೆಂಪಗೆ… Read more…
