ಕಲ್ಲಿನಂತೆ ಪೆಡಸು
ಹುಲ್ಲಿನಂತೆ ಬೆಳಸು
ಕಪ್ಪುಗುರುಳು
ಗಂಡುಗೊರಳು
ಉರಿವ ಸೀಗೆ
ಕಾವ ಸೋಗೆ
ಪುಣ್ಯಕೋಟಿ ಹೃದಯ
ಚಂಡವ್ಯಾಘ್ರ ಅಭಯ
ರೊಚ್ಚು ಕೆಚ್ಚು
ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚು
ನಾನವಳ ಪಡಿಯಚ್ಚು
‘ತಾಯಿ ದುರ್ಗೆಯ ನಿಜವನರಿಯುವ
ಧೀರರಾರೊ ಜಗದೊಳು!
ಆರು ದರುಶನ ವೇದ ಶಾಸ್ತ್ರ
ಪುರಾಣವರಿಯದು ಅವಳನು’
ಈ ಹೊತ್ತಿಗೂ
ಬಸಿರಗೊಳದೊಳು
ಕಳ್ಳುಬಳ್ಳಿಗಾತು
ಜೀವಜಲದಲಿ ಹೂತು
ಬಲಿದು ಮಿಸುಕಾಡಿ ಒದ್ದು
ಸುಖ ನಿದ್ದೆಗೈವ ಮುಗುಳು
ನಾನವಳ ಕಣ
ಮಣ ಭಾರ ಋಣ.
*****