ಬಾಬರ

ಘೋರಿಯ ಮಹಮದನಿದ್ದ ಘಜನಿಯ ಮಹಮದನಿದ್ದ ಬಾಬರನೂ ಇದ್ದ ಬಾಬರ ಮಾತ್ರ ಬೇರೆಯಾಗಿದ್ದ ಅವನು ಕವಿಯಾಗಿದ್ದ ಕಾಬೂಲಿನ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಅವನು ದಕ್ಷಿಣದತ್ತ ನೋಡಿದನು ಪರ್ವತಗಳ ಆಚೆ ನದಿಗಳ ಕೆಳಗೆ ಹರಡಿತ್ತು ಉಪಖಂಡ ಕೊನೆಯಿಲ್ಲದಂತೆ-ಆ ಘಳಿಗೆ...

ಆಸೆ

ನನ್ನ ಕನಸಿನ ಮೊಗ್ಗು ಬಾಡಿ ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ ಕಟ್ಟಬೇಕಿದೆ ಮಾಲೆ ಪೋಣಿಸಿಟ್ಟು ಬದುಕ ಹಾಡಿನ ಭ್ರಮರ ಹಾರಿ ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ ಬರೆಯಬೇಕಿದೆ ಸಾಲು ಕೂಡಿಸಿಟ್ಟು ಜೀವ ಜ್ಯೋತಿಯ ಎಣ್ಣೆ ತೀರಿಹೋಗುವ ಮುನ್ನ ಹೊಸೆಯಬೇಕಿದೆ ಬತ್ತಿ...