ಮಾತನಾಡಿಸಬೇಕು

ಹೊರಳುತ್ತಿರುವ ಭೂಮಿಯನ್ನೂ ಉರುಳುತ್ತಿರುವ ಸಾಗರವನ್ನೂ ಮಾತನಾಡಿಸಬೇಕು ಉರಿಯುತ್ತಿರುವ ಬೆಂಕಿಯನ್ನೂ ಮೊರೆಯುತ್ತಿರುವ ಗಾಳಿಯನ್ನೂ ಮಾತನಾಡಿಸಬೇಕು ಮರಳುತ್ತಿರುವ ಹಕ್ಕಿಗಳನ್ನೂ ಅರಳುತ್ತಿರುವ ಹೂವುಗಳನ್ನೂ ಮಾತನಾಡಿಸಬೇಕು ಚಿಗುರುತ್ತಿರುವ ಮರವನ್ನೂ ಕರಗುತ್ತಿರುವ ಮಂಜನ್ನೂ ಮಾತನಾಡಿಸಬೇಕು ಆಕಾಶ-ಕಾಯದೊಳಗೆ ಅವಿನಾಶಿ ಸೂರ್‍ಯ! ದೇವರೆ... ಇವರದ್ದು...

ಕಾಲು ದಾರಿಯೆ ಸಾಕು…

ಹಸಿವಾಯಿತು ಶರಣಾದೆ ಮರಗಳಿಗೆ ಬಾಯಾರಿತು ತಲೆಬಾಗಿದೆ ನದಿಗಳಿಗೆ ಮನಸೊಪ್ಪಿತು ಸುಲಿಪಲ್ಲ ಗೊರವಂಗೆ ಒಲಿದೆ ಗಿರಿಗಳಿಗೆ ಗವಿಗಳಿಗೆ ಗಿಳಿ ಕೋಗಿಲೆ ನವಿಲುಗಳಿಗೆ ಮಂದ ಮಾರುತಗಳಿಗೆ ಕೈಯ ಮುಗಿದೆ ನಡೆವವಳಿಗೆ ನುಡಿಯ ಹಂಗೇಕೆ? ಕಡೆಯ ನುಡಿಯನೂ ಕೊಡವಿ...

ಮೋಂಬತ್ತಿ

ಒಂದು ಗಂಟೆ ಪುಟ್ಟ ಕೋಣೆಯ ಬೆಳಗಿದೆ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ಸುಂದರಿಯ ಪಟವಿತ್ತು ಪರಿಶೀಲಿಸಿದೆ ಹೂದಾನಿಯಲ್ಲಿ ತಾಜಾ ಹೂಗುಚ್ಚವಿತ್ತು ಆಘ್ರಾಣಿಸಿದೆ ಮರುಳೆ... ಬೂದಿಯಾಗಿರು ಎಂದು ಬೆಂಬತ್ತಿದ ಪತಂಗಕ್ಕೆ ತಿಳಿಯ ಹೇಳಿದೆ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಮುದುಡಿ ಮಲಗಿದ್ದ ಮುದುಕನ...

ಎಲ್ಲಿ ಹೋದವೋ….

ಮುಡಿಯ ಸಿಂಗರಿಸಿದ ಹೂವುಗಳು.... ಕೆನ್ನೆಯ ನುಣುಪಾಗಿಸಿದ ಬಣ್ಣಗಳು... ಮೂಗನು ಸೆಳೆದ ಸುಗಂಧಗಳು... ನಾಲಗೆಯ ಮುದಗೊಳಿಸಿದ ರಸಗಳು... ಕಿವಿಯ ತಣಿಸಿದ ಸ್ವರಗಳು... ಕಣ್ಣನು ಅರಳಿಸಿದ ನೋಟಗಳು... ಎಲ್ಲಿ ಹೋದವೋ? ಎಣ್ಣೆ ತೀರಿದೆ ಎಂದು ತೋರುವುದು... ಬೆಂಕಿಯ...

ವ್ಯತ್ಯಾಸ

ರೆಕ್ಕೆಗಳಿಲ್ಲ ಎಂದು ಆಕಾಶ ಅವಮಾನಿಸಲಿಲ್ಲ ಗಿಡದೆತ್ತರ ಎಂದು ಮರ ಮೂದಲಿಸಲಿಲ್ಲ ಏನು ನಡೆಯೊ ಎಂದು ನದಿ ಅಣಕವಾಡಲಿಲ್ಲ ಸಣ್ಣವಳೆಂದು ಶಿಖರ ತಿರಸ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣೆ ಎಂದು ಬೆಳದಿಂಗಳು ನಗೆಯಾಡಲಿಲ್ಲ ಮಾತು ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದೇನೂ ಅಲ್ಲ ಮತ್ತೆ?...

ತಾರುಣ್ಯ

ತುಂಬಿದ ಹೊಳೆ ಸುಡುವ ಬೆಂಕಿ ಮಿಂಚುವ ಕಣ್ಣು ಕತ್ತಿಯ ನಾಲಗೆ ಕುದಿಯುವ ರಕ್ತ ಮಣಿಯದ ತೋಳು ಚಿರತೆಯ ನಡೆ ಹದ್ದಿನ ನೋಟ ಒನಪು-ವಯ್ಯಾರ ಆರ್‍ಭಟ-ಆವೇಶ ಅಗಾಧ ಹಸಿವು ಅಚಲ ವಿಶ್ವಾಸ ಪುಟ್ಟ ಹೃದಯ ದೊಡ್ಡ...

ನಿವೇದನೆ

ದೀಪದ ಕುಡಿ ನಿಶ್ಚಲವಾಗಿ ಉರಿದಿರಲು ಅಗರಬತ್ತಿಯು ಘಮಘಮಿಸಿ ಸುವಾಸನೆಯ ಬೀರಿರಲು ಕುಂಕುಮದ ಬೊಟ್ಟಿಟ್ಟು ಹೂಗಳನೇರಿಸಿ ಹಾಲು-ಸಕ್ಕರೆಯನಿರಿಸಿ ನನ್ನ ಕಷ್ಟಗಳ ಕಟ್ಟು ಬಿಚ್ಚಿದೆ ನಾನು ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೋದೆ ಅವನು ಕೇಳುತ್ತಾ ಕೂತ ಸಮಯ ಸರಿದದ್ದೆ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ...

ದೇವರಿಗೆ

ಕರುಳು ಬಳ್ಳಿಯಲಿ ಹರಿದು ಬಂದವನು ರಕ್ತಗತನಾಗಿಹನು ನರನಾಡಿಯಲಿ ಸಂಚರಿಸಿ ಉಸಿರು ಕೊಟ್ಟಿಹನು ಆಶೆ ಬೆಂಕಿಯನಿಕ್ಕಿ ಎಚ್ಚರವಾಗಿಹನು ಈಗವನ ಕಣ್ಣಿಂದಲೆ ನಾನವನ ನೋಡುವೆನು ಹಣ್ಣಲ್ಲಿ ಬೇರೂರಿದಂತೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅವನು. *****

ಎಲ್ಲಿದೆ ದಂಡೆ, ಯಾರನ್ನು ಕಂಡೆ?

ಕಡಲ ಕರುಳು ಬಳ್ಳಿಯಲ್ಲರಳಿದ ಹೂ-ಮಗನೆ ಎಲೆ ಎಲೆ ಅಲೆಯೊಳಗಣ ನಿತ್ಯ ಹರಿದ್ವರ್‍ಣನೆ ಅಂಬಿಗನೆ- ಹೇಳು ಆ ದಂಡೆಯಲ್ಲೇನಿದೆ? ಹುಟ್ಟಿನ ಹರಿಕಾರನೆ ಮತ್ಸ್ಯಕನ್ನಿಕೆಯ ಪ್ರಿಯಕರನೆ ಅಂಬಿಗನೆ- ಹೇಳು ಆ ದಂಡೆಯಲ್ಲೇನಿದೆ? ಸುಳಿಗಾಳಿಯ ಸನ್ಮಿತ್ರನೆ ಮಳಲ ಮಾನಸ...